پژوهش در پزشکی

---

این مقاله چکیده فارسی ندارد.

---

خلاصه تعداد ۸۱۲ نفر که به علت کچلی در کودکی پرتو درمانی شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. ۵۳ درصد آنان گواتر داشتند. بدین ترتیب که ۳۶ درصد گواتر درجه _a۱ و _b۱ و ۱۷ درصد بقیه (۱۳۴ نفر) گره تیروئید یا گواتر گره ­دار داشتند که ۸۵ مورد گره سرد منفرد، ۴۶ مورد گواتر چند گره­ ای، ۲ مورد گره گرم و یک مورد گره داغ را شامل می ­شد.۴۳ بیماری که مبتلا به گره واحد یا گواتر چند گره ­ای همراه با یک گره سرد مشخص بودند، تحت عمل جراحی قرار گرفتند. آسیب شناسی ۳۵ مورد گواتر کلوئید و ۸ مورد آدنوم تیروئید را گزارش کرد. در یک بیمار، به طور اتفاقی، یک کانون سرطانی پاپی شکل که کمتر از یک سانتیمتر بود در کنار یک گواتر کلوئید مشاهده گردید. آزمون ­های تیروئید در همه بیماران – به جز یک مورد که کم کاری تیروئید داشت - طبیعی گزارش شد. در گروهی که مورد عمل جراحی قرار گرفتند-در مقایسه با سایر گروه ­ها - غلظت T_۴ کاهش و غلظت _۳T و تیروگلوبولین افزایش یافته بود.مطالعه فوق نشانگر آن است که سابقه پرتو درمانی سر نمی ­تواند در ایجاد سرطان تیروئید یک عامل اتیولوژیک محسوب گردد. بهتر است ضایعات تیروئید در این افراد، مشابه کسانی که سابقه پرتو درمانی سر نداشته ­اند، مورد بررسی قرار گیرد و از انجام عمل جراحی تیروئید در همه بیماران خودداری شود.

---

سابقه وهدف : در حال حاضر بیوپسی سوزنی تیروئید حساسیت بیشتری نسبت به سایر روش‌ها در کشف بدخیمی غده تیروئید دارد. به منظور بررسی ارتباط خصوصیات سونوگرافیک گره های سرد تیروئید با یافته های سیتولوژیک این بررسی در تهران انجام شد.

مواد و روشها : در ۲۱۹ بیمار شامل ۱۸۸ زن و ۳۷ مرد، سونوگرافی تیروئید با پروب ۵/۷ مگاهرتز انجام شد وخصوصیایت مثل اکوژنیسیته گره، کلسیفیکاسیون و وجود halo کامل، وجود اکوی دیستال تشدید شده منفرد یا متعدد بودن گره، هموژن یا هتروژن بودن گره و سایر قسمت های تیروئید و کیستیک بودن گره ثبت شد. سپس بیوپسی سوزنی از گره تیروئید گرفته شد و نتایج حاصله به صورت توصیفی در نمونه های خوش خیم، بد خیم و مشکوک مقایسه گردید.

یافته‌ها : میانگین سنی (؟ انحراف معیار) در زنان ۱ ؟ ۳۶ و در مردان ۱۲ ؟ ۴۲ سال بود. در بیوپسی سوزنی تیروئید ۶ مورد بدخیمی (۸/۲ درصد) شامل ۴ مورد سرطان پاپیلری و ۱ مورد فولیکولر و ۱ مورد تومور هرتل گزارش شد که به جز تومور هرتل در ۵ مورد دیگر اکوژنیسیته گره کاهش یافته و حدود گره نامنظم بود. هیچ کدام از گره های هیپراکو بدخیم نبودند و در سه مورد گره هیپراکو ضایعه بینایی به صورت تغییرات سلولی هرتل گزارش شد. ۲۱ مورد ضایعه بینابینی شامل تیروئیدیت، نئوپلاسم فولیکولر و تغییرات به صورت سلول هرتل بودند. در مواردی که گره در زمینه گواتر با ندول های متعدد بود، بد خیمی در سیتولوژی دیده نشد.

نتیجه گیری و توصیه‌ها : نتایج این مطالعه هماهنگی یافته های سونوگرافی و سیتولوژی تیروئید را در بیماران مبتلا به گره سرد تیروئید در تهران، همانند سایر مطالعات گزارش شده نشان می دهد.

---

سابقه و هدف : گره سینوسی – دهلیزی قلب پستانداران از نقطه نظر بافتی و ویژگی الکترو فیزیولوژیکی یکنواخت نیست. تفاوتهار ناحیه ای در شکل مختصات پتانسیل عمل بخوبی شناخته شده است. یکی از دلایل احتمالی تفاوت در شکل مختصات پتانسیل عمل تفاوت در وجود جریانهای یونی در این نواحی متفاوت است. در این راستا تصور بر این است که جریان یونی if در ایجاد شیب پیس میکری پتانسیل عمل گره سینوسی – دهلیزی ایفای نقش می کند.

مواد و روش‌ها : در بررسی حاضر این فرضیه با مسدود کردن جریان مذکور مورد ارزیابی قرار گرفت. ابتدا از نواحی مختلف گره سینوسی – دهلیزی سالم و دست نخورده ثبت فعالیتهای داخل سلولی پتانسیل عمل به عنوان کنترل و بدون مصرف سزیم توسط میکرو الکترود شیشه ای انجام شد و فاکتورهای ۹ گانه مختصات پتانسیل عمل اندازه گیری گردید. سپس به مدت ۲۰ دقیقه از ۲ میلی مولار سزیم جهت مسدود کردن جریان یونی if استفاده شد و مجدداً فاکتورهای مذکور اندازه گیری شد.

یافته‌ها : سزیم به طور معنی داری (۰۵/۰ > p) موجب کاهش شیب پیس میکری از ۱ ؟ ۲۰ به ۱ ؟ ۴ میلی ولت بر ثانیه در ناحیه محیطی، از ۴ ؟ ۳۲ به ۲ ؟ ۱۷ میلی ولت بر ثانیه در ناحیه بینابینی و از ۳ ؟ ۴۹ به ۴ ؟ ۳۶ میلی ولت بر ثانیه در ناحیه مرکزی گره سینوسی – دهلیزی گردید. همچنین سزیم در ۲۱ نمونه موجب کاهش فعالیت خود بخودی پتانسیل عمل در مقایسه با حالت کنترل شد. سزیم بر سایر فاکتورها تأثیر معنی داری نداشته است.

نتیجه گیری و توصیه‌ها : نتایج به دست آمده نشان می دهد میزان جریان یونی if در نواحی مختلف گره سینوسی – دهلیزی یکسان نبوده و در ناحیه محیطی بیشتر از ناحیه مرکزی است.

---

چکیده سابقه و هدف: اثر ترکیب گیاهی- دریایی MS۱۴ در درمان بیماری اتوایمیون MS و اثرات ایمنومدولاتوری آن از جنبه های مختلف بررسی شده است. با توجه به احتمال کم عارضه بودن ترکیبات گیاهی نسبت به داروهای شیمیایی، در مطالعه حاضراثر فرآورده گیاهی MS۱۴ بروزن بدن، اندیکس طحال و برخی از بافت های بدن موش مورد ارزیابی قرار گرفت. روش بررسی: تحقیق به روش تجربی روی موش Balb/c ماده با میانگین وزنی و گروه سنی مشابه (۸-۶ هفته) در دو گروه شاهد و دارو انجام گرفت. به گروه دارو، ۵ روز متوالی M‏S۱۴ (با دوز ۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم) و به گروه شاهد سرم فیزیولوژی خورانده شد. در روز ششم موش ها وزن و پس از کشتن بدون درد حیوانات، طحال جدا و وزن گردید و به منظور مطالعات بافت شناختی، بافت های طحال، ریه، گره لنفی، کلیه، کبد و مغز استخوان در محلول فرمالین ده درصد جمع آوری شد. از بافت ها مقاطعی به ضخامت ۵ میکرومتر بریده و با هماتوکسیلین - ائوزین رنگ آمیزی شدند و تاثیر دارو نسبت به گروه شاهد مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: فرآورده MS۱۴ اثرمعنی داری بر وزن بدن و اندیکس طحال موش ها نداشت. در گروه دارو، حداقل ۵۰ درصد از مقاطع ریزبینی طحال و ۹۰ درصد از مقاطع ریزبینی گره لنفی، هیپرپلازی بافت لنفاوی را نشان دادند، در حالی که در گروه شاهد هیچ گونه تغییر واکنشی مشاهده نشد. جدای از تغییرات هیپرپلاستیک، بافت های طحال و گره لنفی هیچ گونه تغییر هیستوپاتولوژیک قابل توجهی را نشان ندادند. ارزیابی بافت شناختی مقاطع ریزبینی بافت های ریه، کلیه، کبد و مغزاستخوان در هر دو گروه، تغییر هیستوپاتولوژیک قابل توجهی را نشان نداد. نتیجه گیری: به نظر می رسد که MS۱۴ ممکن است موجب القاء تغییرات هیپرپلاستیک واکنشی در اندام های مهم سیستم ایمنی به ویژه در گره های لنفی شود و اثر سوء بر وزن بدن و اندیکس طحال حیوانات ندارد. واژگان کلیدی: وزن بدن، اندیکس طحال، بافت شناسی، MS۱۴، طحال، گره لنفی.

---

سابقه و هدف: در بیماران مبتلا به انفارکتوس قلبی جلوگیری از رسوب لیپوپروتئین ­ها در دیواره عروق با استفاده از تمرین‌های ورزشی عامل مهمی در ریکاوری سریع و بازگشت ظرفیت­ های عملکردی است. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی تغییر نشانگرهای خطر قلبی پس از یک دوره تمرین استقامتی فزاینده در نمونه­ های انفارکته است.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع تجربی است که در این پژوهش۲۰ سر موش صحرایی نژاد ویستار با محدوده سنی (۱۰-۸) هفته و میانگین وزن (۳۰±۲۳۰) گرم به­طور تصادفی به دو گروه کنترل انفارکتوس (MI.Co) و تمرین انفارکتوس (MI.Ex) تقسیم شدند. پس از القای انفارکتوس قلبی با دو تزریق داخل صفاقی ایزوپروترنول به فاصله ۲۴ ساعت و با دوز ۱۵۰میلی­گرم در کیلوگرم، گروه تمرین به مدت هشت هفته پروتکل تمرین استقامتی را روی نوارگردان اجرا کردند. خون­گیری در شرایط یکسان و به دنبال حداقل ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین انجام شد. برای بررسی تغییرهای معنا­داری سطح Cholesterol ، TG، LDL وHDL  از روش آنالیز تی مستقل در برنامه گراف پد استفاده شد.
یافته‌ها: سطح سرمی LDL و TG در گروه تمرین انفارکتوس کاهش معنا­داری (به ترتیب۱۲/۲ و ۸۷/۱۳mg/dl) نسبت به گروه کنترل انفارکتوس داشت (۰۳/۰=p). اما مقادیرCholesterol  و HDL در گروه تمرین انفارکتوس نسبت به گروه کنترل انفارکتوس (به ترتیب ۲۵/۵ و ۱۲/۴ mg/dl) افزایش داشت که این افزایش تنها در مقادیر HDL معنا­دار بود(۰۳/۰=p).
نتیجه‌گیری: به نظر می­رسد به‌کارگیری راهبردهای غیردارویی مانند تمرین استقامتی فزاینده می­تواند سبب کاهش معنا­داری در سطح LDL و TG و در مقابل افزایش معنا­دار در میزان HDL در نمونه‌های مبتلا به انفارکتوس قلبی شود.