گروه زیستشناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه ، zahrazamani1363@yahoo.com
چکیده: (7383 مشاهده)
چکیده سابقه و هدف: آنتیسایکوتیکها داروهایی هستند که در درمان شیزوفرنی و دیگر بیماریهای روانی مورد استفاده قرار می گیرند. گزارشاتی در مورد اثرات جانبی منفی بر سیستم تولید مثلی در نتیجه مصرف این داروها وجود دارد. کلرپرومازین آنتی سایکوتیکی است که استفاده گسترده ای در درمان شیزوفرنی دارد. در این مطالعه، اثر داروی آنتیسایکوتیک کلرپرومازین بر عملکرد تولید مثلی رت ماده بررسی شد. روش بررسی: این تحقیق به روش تجربی انجام گرفت. 32 سر رت ماده نژاد ویستار به 4 گروه تقسیم شدند. یک گروه به عنوان کنترلشم مقدار mg/kg 5 محلول 5/0%متیل سلولز را دریافت کرد. در گروههای تیمار رتهای ماده، کلرپرومازین را به صورت خوراکی(گاواژ) در دوزهای mg/kg 3، 10، 30 به طور روزانه به مدت 28 روز دریافت کردند. ترکیب آزمایش به صورت انحلال در محلول 5/0%متیل سلولز تهیه شد. در روز 29 همه رتها توسط گاز دیاکسیدکربن آسانکشی شدند. مطالعات بافت شناسی روی غدد پستانی و واژن انجام شده و مقادیر پرولاکتین سرمی و پتانسیل باروری حیوانات اندازه گیری شد. یافتهها: رت های ماده تیمار شده با کلرپرومازین افزایش مشخصی در غلظت پرولاکتین سرم در دوزهای بالا نشان دادند (05/0>p، 01/0>p).کلرپرومازین تغییرات بافتی در غدد پستانی و واژن در دوزهای بالا ایجاد کرد (05/0>p، 01/0>p). همچنین کلرپرومازین موجب کاهش میزان باروری در رتهای ماده شد. نتیجهگیری: نتایج حاصل، این نظریه را که کلرپرومازین اثرات منفی برپارامترهای باروری در رت ماده دارد را تایید میکند. واژگان کلیدی: کلرپرومازین، پرولاکتین، باروری ،رت.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی ) دریافت: 1392/4/26 | پذیرش: 1392/4/26 | انتشار: 1392/4/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول