چکیده سابقه و هدف: با توجه به شایع بودن و روند رو به رشد پدپدۀ اضطراب و گزارش‌های از موفقیت آمیز بودن درمان آن با هیپنوتراپی در بیماران‏ و کاستی‌های همچون کمبود پژوهش‌های تجربی در این زمینه در ایران این پژوهش انجام گرفته است، بدین منظور تاثیر هیپنوتراپی در میزان اضطراب گروه آزمایش و عدم انجام آن در گروه گواه در یک درمانگاه خصوصی در تهران صورت پذیرفت. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، 26 نفر از مراجعه کنندگان به درمانگاه، که بر اساس مصاحبه بالینی‌DSM-IV دچار اختلال اضطرابی تشخیص داده شدند، بررسی شدند. این افراد به طور تصادفی به دو گروه مساوی گواه و آزمایش تقسیم گردیدند. سپس میزان اضطراب آنها بر اساس مقیاس زانک سنجیده شد. دو گروه از نظر میزان اضطراب تقریباَ مشابه بودند. در گروه هیپنوتراپی درمان طی پنج جلسه پنج هفته‌ای (هر هفته یک جلسه با تمرینات بین هفته‌ای) توسط روان‌شناس ارشد و زیر نظر اساتید همراه انجام گرفت. سپس میزان اضطراب آنها با آزمون کواریانس مورد قضاوت قرار گرفت و نتایج با گروه گواه مقایسه گردید. یافته‌ها: افراد دو گروه 13 نفره مشابه بودند یعنی میزان اضطراب اولیه گروه شاهد 45/11 ±31/50 و در گروه آزمایشی 7/7 ± 12/59 (1/ 0 P<) که پس از پنج هفته در گروه گواه 35/12 ±10/58 و در گروه آزمایش تحت هیپنوتراپی به مقدار 63/6 ±9/32 رسید که نشان دهند کاهش 3/43 درصدی است (000/ 0 P<). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که هیپنوتراپی می‌تواند موجب کاهش اضطراب گردد، لذا روش درمانی ارزشمند است که می‌تواند مورد مورد توجه قرار گیرد. واژگان کلیدی: هیپنوتراپی، اضطراب، هوش معنوی.

واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: هیپنوتراپی، اضطراب، هوش معنوی.

متن کامل [PDF 145 kb]   (5554 دریافت)