چکیده سابقه و هدف: اینکه در سازمان‌های چند وظیفه‌ای کدام سبک رهبری حاکم است و یا کدام سبک رهبری در افزایش سطح تعالی، ایده آل بوده و تعالی سازمان‌های مذکور چگونه و در چه سطحی است، موضوعی است که کمتر مورد بررسی قرار گرفته است و با توجه به خلأ اطلاعاتی در مورد خاص حوزه پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، این تحقیق در سال 91-92 انجام گرفت. روش بررسی: در این تحقیق توصیفی، برای بررسی سبک‌های رهبری از پرسشنامه چند عاملی سبک رهبری (MLQ) و برای بررسی تعالی سازمانی از پرسشنامه تعالی سازمانی EfQm استفاده گردید. تعداد 441 نفر از اعضاء هیئت علمی، کارکنان و دانشجویان در21 مرکز ارائه خدمات پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شده بودند، این دو پرسشنامه را تکمیل کردند. میزان همبستگی بین این دو عامل مشخص و با آنالیز رگرسیون چندگانه تحلیل شد. یافته‌ها: شایع‌ترین سبک رهبری در این مطالعه، سبک رهبری تعامل‌گرا با رتبه 22/3 و بعد از آن سبک رهبری تحول گرا با رتبه 16/3 و در نهایت سبک رهبری عدم مداخله گرا با رتبه 95/2 بود. سبک رهبری تعامل گرا به تنهایی نقش مثبتی بر تعالی سازمانی حوزه پژوهشی نداشت (49/0P= و 04/0beta=)، در مقابل سبک رهبری تحول گرا بطور مطلق بر تعالی تأثیر مثبت داشت (01/0P< و 37/0beta=). میانگین رتبه تعالی سازمانی در کل دانشگاه 496 و بهترین نمره متعلق به مرکز مسیح دانشوی و پژوهشکده سل و بیماریهای ریوی (605) و کمترین آن مربوط به دانشکده توانبخشی (395) بود. نتیجه‌گیری: به نظر می رسد تعالی سازمانی در دانشگاه نیاز به توجه جدی دارد. با وجود اینکه سبک رهبری غالب در دانشگاه تعامل گرا بوده اما همبستگی قابل قبولی با تعالی سازمانی ندارد؛ لذا بررسی علل و اقدامات لازم پیشنهاد و استفاده از سبک رهبری تحول گرا توصیه می‌شود. واژگان کلیدی: سبک رهبری، تعالی سازمانی، سازمان چند وظیفه ای ، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی.

واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: سبک رهبری، تعالی سازمانی، سازمان چند وظیفه ای، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی.

متن کامل [PDF 535 kb]   (3365 دریافت)