سابقه و هدف: سلول‌های T تنظیمی در سیستم ایمنی به عنوان تنظیم کننده منفی عمل کرده و در تعدیل ومهار پاسخ‌های ایمنی نقش دارند، در نتیجه از پیدایش بیماری‌های خود ایمن جلوگیری می‌کنند و این در حالی است که مطالعات مختلف در انواعی از تومور‌ها نشان داده است که این سلول‌ها در سرکوب پاسخ‌های موثر ایمنی بر ضد سرطان نقش داشته و باعث پیشرفت تومور می‌شوند. در این راستا در مطالعه حاضر میزان ارتشاح جمعیت سلول‌های T تنظیمی در بافت تومور بیماران مبتلا به سرطان پستان و گروه شاهد آن‌ها مورد بررسی قرار گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه مورد-شاهدی نمونه بافت توموری 9 بیمار مبتلا به کارسینوم مجرایی مهاجم پستان و بافت خوش‌خیم یا سالم 8 فرد سالم برداشت و مورد هضم مکانیکی و آنزیمی قرار گرفت. سوسپانسیون سلولی به دست آمده تحت رنگ آمیزی مارکرهای سطح سلولی یعنی CD4 و CD25 و سپس رنگ آمیزی مارکر خارج سلولی FOXP3 و در نهایت توسط دستگاه فلوسایتومتری آنالیز شد و با آزمون t مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
یافته‌ها: جمعیت سلول‌های T تنظیمی در بافت تومور پستان در مقایسه با بافت خوش‌خیم پستان افزایش آماری معنی‌داری نشان داد (P< 0.001). همچنین، یک همبستگی ضعیف مثبت بین اندازه تومور و جمعیت سلول‌های T تنظیمی در گروه بیمار و نیز یک همبستگی متوسط منفی بین سن افراد و جمعیت این سلول‌ها در هر دو گروه شاهد و بیمار مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که افزایش سلول‌های T تنظیمی در محیط تومور افراد مبتلا به کارسینوم مجرایی مهاجم پستان عامل اصلی سرکوب پاسخ‌های ایمنی ضد تومور و پیشرفت تومور باشد. با این حال، به دلیل کوچک بودن حجم نمونه در مطالعه حاضر به انجام بررسی‌های تأییدی بیش‌تر در پژوهش‌هایی با حجم نمونه بزرگتر نیاز است.