سابقه وهدف: دوره جنینی حساس ترین مرحله از زندگی انسان در مواجهه با مواد برداشت شده توسط مادر است. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر مقادیر بالای
فولیک اسید در روزهای 8 ، 9 و 10 بارداری روی بافت پانکراس است.
مواد و رو شها: تحقیق به روش تجربی روی 20 سر موش کوچک آزمایشگاهی باردار نژاد NMRI به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. گروه شاهد هیچ تزریقی
نداشت. گروه شم آب مقطر و گروه های تجربی، فولیک اسید را به میزان 45 / 0 میکروگرم )گروه تجربی 1= E1 ( و 6/ 0 میکروگرم )گروه تجربی 2 = E2 ( در روزهای
8 ، 9 و 10 بارداری به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. داده ها با روش آماری ANOVA و آزمون Tukey در نرم افزار Spss22 تجزیه و تحلیل آماری شده و
تفاوت ها در سطح P<0.05 معنادار در نظر گرفته شد.
یافته ها: پس از تیمار با فولیک اسید، در موش مادر، هیچ گونه خون ریزی رحمی و در جنین های گرو ههای شاهد، شم و تجربی هیچ گونه ناهنجاری ظاهری مشاهده
نشد. نتایج حاصل از بررسی جایگا ههای لانه گزینی شده جنین در رحم مادر نیز بیانگر این مطلب بود که هیچ درصدی از جنین ها دچار مرگ، جذب یا سقط
نشده اند. در بررسی بافت پانکراس، وسعت بزرگ ترین آسین یها ( 67 ± 979.7 ) ( P= 0.096 ) و تعداد هست ههای بزرگ ترین آسین یها ( 2 ± 15 ) ( P= 0.087 )، در
گروه E2 نسبت به گروه شاهد افزایش غیر معناداری را نشان داد.
نتیج هگیری: به نظر م یرسد مصرف فولیک اسید با دوز بالا در موش باردار، باعث بروز تغ ییرهای هیستولوژیک و هیستومورفومتریک در تکامل بافت پانکراس شود.
از این رو توصیه می شود این ویتامین در دوران بارداری با احتیاط کامل توسط فرد و همچنین با تجویز پزشک مصرف شود.

 
 

واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی : پانکراس، جنین، فولیک اسید، موش کوچک

متن کامل [PDF 632 kb]   (1624 دریافت)