چکیده
سابقه هدف: میزان دز دریافتی در ماموگرافی یکی از بزرگترین دغدغه های جهان می¬باشد. براساس برخی آمارهای ارائه شده، هر 12 دقیقه یک زن بر اثر سرطان پستان جان می¬بازد. ماموگرافی برای تشخیص و همچنین غربالگری سرطان پستان در مراحل اولیه بیماری مورد توجه می¬باشد هرچند به دلیل ریسک پرتوگیری، استفاده گسترده و روزافزون از ماموگرافی برای غربالگری سرطان پستان مورد مجادله است. این تحقیق جهت مقایسه دز جذبی پستان در دستگاه ماموگرافی معمولی و دیجیتال در سال 1395 بر روی مراکز ماموگرافی شهر تبریز انجام گرفت. 
روش بررسی: این تحقیق به روش توصیفی انجام گرفت. در ابتدا سه دستگاه ماموگرافی طبق دستورالعمل های سازمان انرژی اتمی مورد آزمون کنترل کیفی قرار گرفت. اطلاعات مربوط به 322 بیمار که برای انجام ماموگرافی به چهار مرکز در طول چهار ماه مراجعه کردند جمع آوری شد، سپس مقادیر دز میانگین غدد پستان در تصویر ماموگرافی برحسب میلی گری (mGy) محاسبه شد.
یافته ها: در 4 کلینیک، ضخامت بافت فشرده در دستگاه ماموگرافی معمولی برای نماهای  CC و  MLO به ترتیب92/0 ± 01/4 و 63/1 ± 49/4 سانتیمتر و مقادیر دز به ترتیب58/0 ± 53/1  و
 59/0 ± 58/1 میلی گری، P-Value بدست امده برابر با 1 می باشد.  در دستگاه ماموگرافی دیجیتال مقادیر میانگین برای CC و MLO به ترتیب00/1 ± 8/5 و 01/1 ± 30/6 سانتیمتر و مقادیر دز به ترتیب71/0 ± 07/2 و 69/0 ± 15/2 میلی گری و همچنین  P-Value -  925/0 بدست آمدند.  نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه به نظر می رسد که علیرغم مزایای ماموگرافی دیجیتال بر ماموگرافی معمولی میزان میانگین دز غدد دستگاه ماموگرافی دیجیتال بیشتر از دستگاه ماموگرافی معمولی است باتوجه به دز جذبی بالا اقدامات کنترل کیفی منظم جهت کم کردن دز جذبی توصیه می-شود.
 

واژه‌های کلیدی: دز میانگین پستان، ماموگرافی، سرطان پستان.

متن کامل [PDF 468 kb]   (4127 دریافت)