پیش‌زمینه: AVM یا بدشکلی شریانی وریدی یکی از موارد پاتولوژیک عروقی hsj که می‌تواند در قسمت‌های مختلف مغز ضایعه‌های عروقی ایجاد کند. این پاتولوژی عروقی سبب بروز عوارضی مانند خونریزی مغزی، صرع و ضایعه‌های عصبی می‌شود که برای پیشگیری و درمان این ضایعه‌ها باید به درمان AVM اقدام کرد. روش‌های درمانی این ضایعه شامل درمان‌های غیرجراحی، جراحی میکروسکوپیک و درمان رادیوسرجری با کامانایف است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی توصیفی ویژگی‌های بالینی و نتایج درمانی  بیماران جراحی شده به دلیل عارضه AVM شامل جنسیت، درجه ضایعه، محل ضایعه، نوع درمان و عوارض پس از درمان در بیمارستان لقمان حکیم از فروردین 1390 تا اسفند1396  است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه با استفاده از بررسی اطلاعات استخراج شده از پرونده‌های بیماران مبتلا به AVM که ازسال‌های 90 تا  96 در بیمارستان لقمان حکیم تحت جراحی قرار گرفتند، انجام شد. در این مطالعه اطلاعات جمعیت‌شناختی و اطلاعات مربوط به عمل جراحی بیماران با مطالعه پرونده و مصاحبه با بیماران جمع‌آوری شد. پس از جمع‌آوری اطلاعات، داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 18 آنالیز شد.
نتایج: ازمیان 47 مورد مراجعه بین تاریخ‌های اشاره شده در مرکز جراحی اعصاب بیمارستان لقمان حکیم، 70.2درصد از بیماران را مردان و 29.8درصد را زنان تشکیل می‌دادند. 25 مورد از بیماران توسط جراحی میکروسرجیکال ریزکشن و 14 بیمار توسط درمان رادیو سرجری تحت درمان  و  هشت بیمار بدون انجام جراحی تحت پیگیری قرار گرفتند. عوارض درمان در 40 درصد از بیمارانی که جراحی شده بودند (10 بیمار) مشاهده شد که بیشترین عارضه در بیماران اختلال حرکتی گذرا بود.
نتیجه‌گیری: در نتیجه‌گیری حاصل از این مطالعه، می‌توان بیان کرد که استفاده از روش درمانی مناسب می‌تواند سبب بهبود علایم اولیه بیماران شود. با این حال باید تصمیم‌گیری برای انتخاب روش درمانی مناسب بر اساس شرایط بالینی بیماران و همچنین ارزیابی ]ثار احتمالی ناشی از عوارض ناخواسته درمان روی کیفیت زندگی بیماران انجام شود.

واژه‌های کلیدی: مالفورماسیون وریدی شریانی، مالفورماسیون های عروقی، مغز، گامانایف، رادیوسرجری

متن کامل [PDF 400 kb]   (1097 دریافت)