جلد 44، شماره 4 - ( 10-1399 )                   جلد 44 شماره 4 صفحات 572-567 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


مرکز تحقیقات میکروبیولوژی مواد غذایی، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ، msoltandallal@gmail.com
چکیده:   (2463 مشاهده)
سابقه و هدف:پیدایش بیماری های عفونی در سرتاسر جهان یک تهدید به شمار می رود به خصوص با پیدایش باکتری هایی که در برابر آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند.پیشرفت های فعلی در زمینه نانو به رشد و توسعه عوامل جدید ضد میکروبی منجر شده است. در این تحقیق، اثر ضد باکتریایی نانو ذره اکسید روی بر دو باکتری یرسینیا انتروکلی تیکا و انتروکوک فکالیس بررسی شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی روی دو سویه استاندارد باکتری یرسینیا انتروکلی تیکا و انتروکوک فکالیس و دو سویه دیگر از همین باکتری ها که در کارهای پیشین جدا شده بود، مقدارنانو ذره اکسید روی تهیه شده با استفاده از ( X-Ray Fluorescence )XRF تعیین شد. MIC) Minimum inhibitory concentration )و MBC) Minimum Bactericidal Concentration ) با استفاده از روش انتشار دیسک تعیین شد، استات روی و آب مقطر به ترتیب به عنوان شاهد مثبت و منفی در نظر گرفته شد؛ تمامی آزمایش ها با سه بار تکرار انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری GraphPad Prism استفاده شد و با استفاده از تجزیه واریانس یکطرفه ANOVA تجزیه و تحلیل شد. مرز معناداری 0.05 در نظر گرفته شد ( .(P ≤ 0.05)
یافته ها: مقدار MIC نانو ذره اکسید روی برای همه باکتری های مورد آزمایش چهار میلی گرم بر میلی لیتر و مقادیر MBC این ماده برای سویه استاندارد و جدایه یرسینیا انتروکلی تیکا چهار میلی گرم بر میلی لیتر، برای سویه استاندارد و جدایه انتروکوک فکالیس 64 میلی گرم بر میلی لیتر محاسبه شد.
نتیجه گیری: باکتری گرم منفی یرسینیا انتروکلی تیکا در مقایسه با باکتری گرم مثبت انتروکوک فکالیس کاهش شدیدتری داشت. با توجه به نتایج ، می توان به استفاده از این نانو ذرات در بخش های مختلف صنایع غذایی برای مهار یا کاهش رشد میکروارگانیسم های موجود در غذا امیدوار بود.
متن کامل [PDF 503 kb]   (742 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: میکروب‌شناسی
دریافت: 1398/3/28 | پذیرش: 1398/12/19 | انتشار: 1399/4/7

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.