چکیده:
سابقه و هدف: تمرینات ورزشی منظم با حجم متفاوت در سطح گلوکز خون نوسان ایجاد کرده، بیان ژن را تعدیل می کند و هدف از این مطالعه تعیین تاثیر تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر بیان ژن­های MMP-2 ، COL-III و عملکرد قلبی میوکارد موش های صحرایی مبتلا به دیابت نوع2 بود.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع تجربی است. بدین منظور 16 سر موش نر دیابتی به دو گروه 8 تایی;  تمرین تناوبی شدید (HIIT) و کنترل (C) تقسیم شدند . القاء دیابت به صورت پلت با رژیم غذایی پرچرب  (30 درصد چربی و 25 درصد فروکتوز) به مدت 24 هفته انجام شد. پس از آخرین جلسه تمرین و ریکاوری بعد از آن، آزمودنی­ها قربانی و بطن چپ آن ها استخراج شد. جهت تعیین بیان ژن های  MMP-2 و COL-III از روش PCRReal time- و برای سنجش عملکرد قلبی از M-mode  اکوکاردیوگرافی استفاده شد. جهت مقایسه گروه ها از آزمون t مستقل در سطح آلفای 05/0 استفاده شد.
یافته ها: بیان ژن های MMP-2 و COL-III در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل به ترتیب (001/0P=) و (02/0P=)کاهش معناداری را نشان دادند. وزن در هیچ یک از گروه ها تغییر معناداری نداشت. گلوکز، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل تغییر معناداری را نشان دادند. کسر تخلیه ای(EF) و کسر کوتاه شدگی(FS) به ترتیب (001/0P=) و (01/0P=) در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری داشتند.
نتیجه گیری: به نظر می رسد که احتمالا تمرین HIIT می تواند با کاهش بیان ژن های MMP-2 و COL-III کاردیومیوپاتی دیابتی را کاهش داده و عملکرد قلب را بهبود بخشد.

واژه‌های کلیدی: تمرین تناوبی شدید، MMP- 2، COL-III، مقاومت به انسولین، M-mode اکوکاردیوگرافی

متن کامل [PDF 762 kb]   (726 دریافت)