جلد 24، شماره 3 - ( پائیز 1379 )                   جلد 24 شماره 3 صفحات 170-165 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


بخش جراحی اعصاب، بیمارستان شهدای تجریش، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده:   (1595 مشاهده)
آپاندیموم ۵ تا ۷ درصد نئوپلاسم های اولیه سیستم عصبی مرکزی را تشکیل می دهد، میزان شیوع و خاستگاه نشریحی آنها با سن بیمار رابطه دارد. آپاندیموما تقریبا ۱۰ درصد نئوپلاسمهای داخل مغزی را در گروه سنی کودکان تشکیل می دهد؛ به طوری که تا ۳۰ درصد آنها در کودکان زیر ۳ سال مشاهده شده است. در ناحیه طناب نخاعی ۶۰ درصد تومورهای با منشاء گلیال را اپاندیموما تشکیل می دهند و بر خلاف موارد درون مغزی ضایعات این ناحیه به توسعه در دهه های چهارم و پنجم زندگی تمایل دارند.
این مطالعه به طور گذشته نگر روی ۲۵ مورد آپاندیموم در سالهای ۱۳۷۲ لغایت ۱۳۷۶ در بیمارستان شهدای تجریش صورت گرفته است. از این تعداد، ۱۳ مورد جنس مذکر و ۱۲ مورد را جنس مونث تشکیل داده اند. اوج شیوع سنی در موارد داخل مغزی بین صفر تا ۲۰ سالگی و در مورد تومورهای درون نخاعی بین ۲۱ تا ۳۰ سالگی بود. از نظر علائم بالینی سردرد و کمر درد به ترتیب شایعترین تظاهر بالینی تومورهای داخل مغزی و درون نخاعی را تشکیل می داد و از نظر شیوع حفرات بطنی شایعترین محل استقرار تومورهای داخل مغزی بوده ، بطن چهارم حداکثر وقوع را نشان داده است. اکثریت (۲۲ مورد) از ضایعات بر طبق درجه بندی هیستولوژیک از نوع درجه پایین (درجه اول و دوم) و مابقی (۳ مورد) از نوع درجه بالا (سوم و چهارم) می باشد.
متن کامل [PDF 3167 kb]   (495 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی )
دریافت: 1398/11/28 | پذیرش: 1398/11/28 | انتشار: 1398/11/28

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.