جلد 20، شماره 2 - ( تیر - شهریور 1375 )
جلد 20 شماره 2 صفحات 86-74 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی (دانشگاه علوم پزشکی ایران)،تهران،ایران.
چکیده: (2497 مشاهده)
شواهد نشان میدهد که در میان عواملی که بر بهره وری خانواده تاثیر می گذارند همانند وضعیت جمعیت، درآمد، دانش و آگاهیها، وجدان کار و غیره) سلامت می تواند یکی از با اهمیت ترین عوامل موثر بر بهره وری خانواده محسوب شود؛ چرا که به این عامل خود به تنهایی قادر است بسیاری از عوامل دیگر همچون آرامش فکری، ارتباطات ، نگرشها، وجدان کار، برنامه ریزی و ... را در یک خانواده تحت تاثیر قرار دهد. فقدان سلامت در یک خانواده - اعم از اینکه جسمی، روانی و یا اجتماعی باشد - همواره عاملی استرس زا به شمار می آید و با عواقب متعددی که به همراه خواهد داشت نه تنها مانع استفاده بهینه از توان بالقوه فکری جسمی افراد خواهد شد بلکه استفاده بهینه از زمان، مواد و امکانات را نیز در خانواده به خطر می اندازد. " سلامت اجتماعی " بخصوص از دیدگاه تامین نیروی انسانی موثر و کارآمد در بهره وری خانواده ها و جامعه نقش عمده ای خواهد. داشت. اگر ما اثرات فقدان سلامت بر بهره وری خانواده را صرفا" از روی عوارض خسارات ناشی از استرس در خانواده ها و محیط کار ارزیابی کنیم به اهمیت ویژه سلامت در بهره وری خانواده و جامعه پی خواهیم برد. البته اگر قبول کنیم که سهم مهمی از بهره وری خانواده و کشور در گرو سلامت خانواده ها است و سلامت خانواده ها نیز تا حد زیادی در گرو تامین بهداشت خانواده و جامعه می باشد می توان اذعان داشت که بهداشت، خود عاملی تعیین کننده در رابطه با بهره وری است و در واقع بخش مهمی از اثرات سوء فقدان سلامت بر بهره وری خانواده ها متعلق به اثرات سوء عدم تامین بهداشت در جوامع است. تنها نگاهی کوتاه به اثرات نامطلوب سوء تغذیه در خانواده ها اهمیت ارتقاء سطح بهداشت در تامین سلامت نسل امروز و فردای جوامع را روشن می سازد و از اینرو تامین بهداشت نه تنها گام مهمی در جهت تامین سلامت ملتهاست - بل - یکی از ارکان اساسی ارتقاء بهره وری در جوامع به شمار می آید.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی )
دریافت: 1398/12/4 | پذیرش: 1398/12/4 | انتشار: 1398/12/4
دریافت: 1398/12/4 | پذیرش: 1398/12/4 | انتشار: 1398/12/4
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |