جلد 14، شماره 1 و 2 - ( فروردین - شهریور 1369 )
جلد 14 شماره 1 و 2 صفحات 26-20 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده: (2780 مشاهده)
خلاصه تعداد ۸۱۲ نفر که به علت کچلی در کودکی پرتو درمانی شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. ۵۳ درصد آنان گواتر داشتند. بدین ترتیب که ۳6 درصد گواتر درجه a1 و b1 و ۱۷ درصد بقیه (۱۳۴ نفر) گره تیروئید یا گواتر گره دار داشتند که ۸۵ مورد گره سرد منفرد، ۴6 مورد گواتر چند گره ای، ۲ مورد گره گرم و یک مورد گره داغ را شامل می شد.۴۳ بیماری که مبتلا به گره واحد یا گواتر چند گره ای همراه با یک گره سرد مشخص بودند، تحت عمل جراحی قرار گرفتند. آسیب شناسی ۳۵ مورد گواتر کلوئید و ۸ مورد آدنوم تیروئید را گزارش کرد. در یک بیمار، به طور اتفاقی، یک کانون سرطانی پاپی شکل که کمتر از یک سانتیمتر بود در کنار یک گواتر کلوئید مشاهده گردید. آزمون های تیروئید در همه بیماران – به جز یک مورد که کم کاری تیروئید داشت - طبیعی گزارش شد. در گروهی که مورد عمل جراحی قرار گرفتند-در مقایسه با سایر گروه ها - غلظت T4 کاهش و غلظت 3T و تیروگلوبولین افزایش یافته بود.مطالعه فوق نشانگر آن است که سابقه پرتو درمانی سر نمی تواند در ایجاد سرطان تیروئید یک عامل اتیولوژیک محسوب گردد. بهتر است ضایعات تیروئید در این افراد، مشابه کسانی که سابقه پرتو درمانی سر نداشته اند، مورد بررسی قرار گیرد و از انجام عمل جراحی تیروئید در همه بیماران خودداری شود.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی )
دریافت: 1368/5/10 | پذیرش: 1368/11/15 | انتشار: 1369/5/14
دریافت: 1368/5/10 | پذیرش: 1368/11/15 | انتشار: 1369/5/14
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |