جلد 10، شماره 3 - ( دی - بهمن - اسفند 1365 )
جلد 10 شماره 3 صفحات 172-169 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مرکز پزشکی شهید دکتر لبافی نژاد، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
چکیده: (1657 مشاهده)
در گذشته در بسیاری از بیماران به علت بیماری های مختلف، جریان ادرار را توسط روش های مختلف جراحی ( مثل ایلیال کاندوئیت) از مسیر طبیعی خود منحرف می کرده اند. امروزه به علت پیشرفت در روش های جراحی در عده ای از این بیماران می توان ادرار را مجدداً به مسیر طبیعی اولیه باز گردانید. رایج ترین روش های انحراف ادرار عبارتند از : ساختن یک مجرای عبوری ( کاندوئیت ) برای ادرار از روده که به پوست وصل می شود؛ وصل کردن حالب ها به روده ی بزرگ (اورترو سیگموئیدوستومی)؛ وصل کردن حالب ها به پوست و بالاخره نفروستومی ( ایجاد فیستولی از کلیه به سطح بدن)، روش های بسیار متنوعی برای بازگرداندن ادرار از این مسیرهای غیر طبیعی به مسیر اولیه (undiversion) گزارش شده است. در این مقاله، استفاده از پیوند کلیه از خود به خود را برای این منظور با معرفی یک بیماری جالب مورد بررسی قرار می دهیم، ما به مورد مشابهی در مقالات داخلی و خارجی بر نخورده ایم.
واژه‌های کلیدی: ادرار، پیوند کلیه
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی )
دریافت: 1364/12/11 | پذیرش: 1365/4/21 | انتشار: 1365/12/5
دریافت: 1364/12/11 | پذیرش: 1365/4/21 | انتشار: 1365/12/5
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |