هرچند درمان ازدیاد فشار خون – در مواردی که علت معینی برای آن وجود داشته و از میان برداشتن آن نیز بطور نهائی امکان پذیر باشد- قطعی و دارای نتیجه بسیار اطمینان بخشی می­باشد، ولی در اکثر بیماران مبتلا به ازدیاد فشار خون که برای ان علت معینی در کار نبوده (ازدیاد فشار خون اصلی) و یا علت آن بطور قطعی قابل علاج نباشد، درمان داروئی بطور دقیق، طولانی و مستمر باید اجرا گردد. اینگونه درمان­ها اگرچه سبب کاهش آشکار شیوع نارسائی کلیه و تخفیف تظاهرات چشمی بیماری می­گردند، ولی متأسفانه تظاهرات عروق مغزی و شیوع آتروسکلروز عروق کورونز و عوارض آن در این دسته بیماران کاهش آشکاری نمی­یابد؛ و شاید همین نکته مؤید ان باشد که درمان بیماری را باید حتی المقدور هرچه زودتر و در آغاز ابتلای به ازدیاد فشار خون بنحوی مناسب شروع نمود.