در این مقاله اثر دوز زیاد مرفین، در حد هم اثر پتیدین بر دستگاه عروق قلب مقایسه شده است. نتایج به دست آمده نشان می­دهد که بعد از تزریق مرفین به موازات کم شدن مقاومت عروقی فشار خون به مدت کوتاه و به اندازه 28% پائین می­آید. اثر اینوتروپ منفی مرفین مشاهده نشده است. بعد از تزریق پتیدین و ازودیلاسیون به میزان 46% و دپرسیون میوکارد dp / dt max 56% dp / dt max 14% و کم شدن بازده قلب 33% می­باشد. فشار خون به مقدار 54% پائین می­آید. کم شدن بازده قلب قابل چشم پوشی است زیرا افزایش فرکانس قلب بعد از مرفین 27% و پتیدین 101% کمبود حجم در یک ضربان را جبران می­کند؛ و با وجود دگرگونی در همودینامیک، میزان مصرف میو کارد که به وسیله عروق کرونر تامین می­شود تغییری نمی­کند. مرفین و پتیدین در مرحله اول عروق کرونر را گشاد می­کنند و این امر موجب افزایش اشباع اکسیژن وریدهای کرونر می­شود. مکانیسم اثر این داروها بر گردش خون هنوز مورد بحث است. به نظر می­آید که آزاد شدن هیستامین نقش بزرگی در این امر دارد.