در روزهای ۲۰ تا ۳۰ زندگی رویانی «سومایت­ها» به وجود می­آیند در اواسط هفته چهارم قسمت پشتی هر سومایت به یک توده سلولی اپی تلیالی موسوم به درمومیوتوم مبدل می­شود که پوست و عضلات از آن منشا< می­گیرند.
بدین ترتیب که سلول­هائی که در قسمت طرفی در مومیوتوم قرار دارند درماتوم نامیده شده که پوست و زیر پوست از آن مشتق می­شوند؛ در حالیکه از سلول­های قسمت داخلی آن که میوتوم نامیده می­شوند عضلات مشتق می­گیرند.
در اواخر پنجمین هفته زندگی رویانی، میوتوم­ها به دو قسمت پشتی موسوم به اپیمر و شکمی موسوم به هیپومر تقسیم می­گردند.
عصب نخاعی هر میوتوم به دو شاخه اولیه خلفی و قدامی تقسیم می­شود که شاخه اولیه خلفی به عضلات با منشاء اپیمری و شاخه اولیه قدامی به عضلات با منشاء هیپومری عصب می­دهند.
در این مقاله رشد میوتومهای نواحی گردنی، سینه­ای، کمری، خاجی و دنبالچه­ای و تقسیم شدن آنها به قسمت­های اپیمری و هیپومری و همچنین عضلات مشتق از آنها و ترادف این عضلات در طبقات مختلف گردن و تنه مورد بحث قرار گرفته است که به نظر نگارنده نحوه ترادف عضلات تنه و گردن در طبقات مختلف و عصب گیری آنها می­تواند توجیه کننده انتشار بسیاری از دردهای عضلانی و عصبی باشد.