در این بررسی که بروی 20 بیمار مبتلا به تب های تیفوئیدی انجام شده زنتایج کلی زیر قابل توجه است:
90درصد بیماران در سنین زیر 30 سال  و 75 درصد از جنس مونث بوده اند که بطور متوسط 11/75 روز پس از شروع بیماری مراجعه و بستری شدند ، تب  و سردرد از شایعترین علائم در شروع بیماری وزمان  بستری بوده اند . مهمترین یافته های بالینی بیماری حالت آپاتی  ,Rose Spot  و هپاتواسپلونومگالی توام یا به تنهایی بوده است . کشت خون در نیمی از موارد مثبت بوده است و نکته مهم در مورد کشت خون حفظ محیط ، حداقل به مدت یک هفته می باشد . زیرا ذز 70 درصد موارد کشت پس از یک هفته مثبت شده بود . کشت مدفوع تنها در 3 بیمار مثبت شد.در 14 مورد از بیمار ویدال با تیتر 1/160 و یا بیشتر وجود داشت آنمی کمتز از 10 گرم درصد در 20 درصد موارد دیده شد. نمایش لکوسیت ها در 70 درصد موارد طبیعی  و تنها در 25 درصد موارد لکوپنی وجود داشت. از یافته های ازمایشگاهی جالب افزایش LDH  بود که در 95 درصد موارد بیش از 500 واحد  و در 55 درصد بیش از 1000 واحد گزارش شده است و با درمان کاهش پیدا کرد و امیدواریم در مطالعات بعدی خود با بررسی ایزو آنزیم های آن بتوانیم منشا افزایش LDH  را در تیفوئید مشخص نماییم.
در بین این 20 بیمار هیچ موردی از عود مجدد که به بخش مراجعه کند بوجود نیامد . یک مورد پرفوراسیون روده رخ داد که بیمار تحت عمل جراحی قرار گرفت.
بررسی اثرات درمانی داروهای مختلف که در تیفوئید مصرف می شود . بمنظور بررسی و تفسیر دقیق تر بجای 20 بیمار روی 27 بیمار انجام شد که از نظر قطع تب به ترتیب :  آمپی سیلین ، کلرامفنیکل ، کوتریموکسازل ، آموکسی سیلین موثرتر بوده اند . ولی از 10 بیماری که کلرامفنیکل دریافت کردند در دو مورد عود مجدد دیده شد. در درمان با باکتریم و آموکسی سیلین هر کدام یک مورد شکست درمانی وجود داشت.