جلد 46، شماره 4 - ( 10-1401 )
جلد 46 شماره 4 صفحات 158-141 |
برگشت به فهرست نسخه ها
بهناز اهرابی 
، رضا مقدسعلی ، عباس پیریایی ، فاطمه سادات طباطبایی میرک آباد ، فائزه شکری ، حجت اله عباس زاده
، رضا مقدسعلی ، عباس پیریایی ، فاطمه سادات طباطبایی میرک آباد ، فائزه شکری ، حجت اله عباس زاده
مرکز تحقیقات لیزر در علوم پزشکی، بیمارستان شهدای تجریش، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.،مرکز تحقیقات اختلالات شنوایی، بیمارستان لقمان حکیم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.،گروه بیولوژی و علوم تشریحی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. ، hoomanabs@gmail.com
چکیده: (1072 مشاهده)
سابقه و هدف: فیبروز کلیه مشخصه پاتولوژیکی تقریباً تمامی بیماریهای مزمن کلیه با اتیولوژیهای متنوع است و قابل اطمینان‌ترین پیش‌بینی‌کننده پیشرفت بیماری مزمن کلیه (CKD) در مرحله نارسایی کلیوی است. بیماریهای کلیوی، انواعی از سلولها و کمپارتمانهای کلیوی را تحت تاثیر قرار داده و سبب گسترش انواع فیبروز با عنوان گلومرواسکلروزیس، فیبروز بینابینی و فیبروز آترواسکلروزیس و پری واسکولار میشود. مکانیسمهای سلولی و مولکولی بسیاری از جمله مسیرهای پیامرسانیcAMP ، WNT، TGF-β1و WNT/B catenin در ایجاد بیماری فیبروز کلیه دخیل هستند و فقط با درک دقیق مکانیسمهای اساسی فیبروز کلیه میتوان توسعه درمانهای موثر را تسهیل کرد. هدف از این مطالعه مروری بررسی سلول درمانی و دارو درمانی در فیبروز کلیه با تاکید بر مسیر سلولی و مولکولی برای درک مکانیسمهای اساسی فیبروز کلیه است.
روش کار: در این مطالعه، مرور جامعی در رابطه با مسیرهای سلولی و مولکولی دخیل در بیماری فیبروز کلیه به همراه دارو درمانی و سلول درمانی که در بهبود این بیماری استفاده میشود، از طریق جست‌وجو در پایگاههای اطلاعاتی اسکوپوس، پاب مد و گوگل اسکالر از سال 2010 تا 2022 انجام شد. از این تعداد 95 مقاله با توجه به معیارهای خروج از مطالعه انتخاب و بررسی شد.
نتیجه‌گیری: روشهای سلول درمانی بهینه دارای عوارض جانبی کمتری در مقایسه با دارو درمانی هستند و با توجه به نوع فیبروز درگیر شده در کلیه امکان ترمیم آن با استفاده از سلولهای بنیادی وجود خواهد داشت. به نظر میرسد که پیامرسانی سلولی TGF-β1 نقش به سزایی در ایجاد فیبروز کلیه دارد و داروهای مورد استفاده در بهبود فیبروز کلیه، غالباً به اهمیت مسیر پیامرسانی TGF-β1 پرداختهاند که علاوه بر بهبود نسبی این بیماری، دارای عوارض بسیاری هستند. استفاده از سلول درمانی در درمان فیروز مزمن کلیه دارای اثرات مناسب‌تر و عوارض کمتری نسبت به دارودرمانی است و سلولهای بنیادی مزانشیمی مناسب‌ترین کاندیدا را برای پیوند دارا هستند.
روش کار: در این مطالعه، مرور جامعی در رابطه با مسیرهای سلولی و مولکولی دخیل در بیماری فیبروز کلیه به همراه دارو درمانی و سلول درمانی که در بهبود این بیماری استفاده میشود، از طریق جست‌وجو در پایگاههای اطلاعاتی اسکوپوس، پاب مد و گوگل اسکالر از سال 2010 تا 2022 انجام شد. از این تعداد 95 مقاله با توجه به معیارهای خروج از مطالعه انتخاب و بررسی شد.
نتیجه‌گیری: روشهای سلول درمانی بهینه دارای عوارض جانبی کمتری در مقایسه با دارو درمانی هستند و با توجه به نوع فیبروز درگیر شده در کلیه امکان ترمیم آن با استفاده از سلولهای بنیادی وجود خواهد داشت. به نظر میرسد که پیامرسانی سلولی TGF-β1 نقش به سزایی در ایجاد فیبروز کلیه دارد و داروهای مورد استفاده در بهبود فیبروز کلیه، غالباً به اهمیت مسیر پیامرسانی TGF-β1 پرداختهاند که علاوه بر بهبود نسبی این بیماری، دارای عوارض بسیاری هستند. استفاده از سلول درمانی در درمان فیروز مزمن کلیه دارای اثرات مناسب‌تر و عوارض کمتری نسبت به دارودرمانی است و سلولهای بنیادی مزانشیمی مناسب‌ترین کاندیدا را برای پیوند دارا هستند.
واژه‌های کلیدی: فیبروز کلیه، مسیرهای پیامرسانی، دارو درمانی، سلول درمانی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |