جلد 45، شماره 4 - ( 10-1400 )
جلد 45 شماره 4 صفحات 101-96 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
khoshbakht R, panahi Z, Alizadeh F. Evaluation of the presence of pap, sfa, and fimH genes in imipenem-resistant Escherichia coli isolated from the patients with urinary tract infections from the laboratories of Amol in 2018-2019. Research in Medicine 2021; 45 (4) :96-101
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-2934-fa.html
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-2934-fa.html
خوشبخت راحم، پناهی زهرا، علیزاده فائزه. بررسی حضور ژن‌های فیمبریل pap، sfa و fimH درجدایه‌های اشریشیاکلی مقاوم به ایمی پنم به دست آمده از بیماران مبتلا به عفونت دستگاه ادراری در آزمایشگاه‌های شهر آمل در سال 1398-1397. پژوهش در پزشکی. 1400; 45 (4) :96-101
دانشجوی دکترا، گروه بهداشت مواد غذایی و آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران ، za.panahi@mail.um.ac.ir
چکیده: (1108 مشاهده)
سابقه و هدف: عفونت‌ادراری، یکی از شایع‌ترین عفونت‌های باکتریایی در جهان است. اشریشیاکلی یوروپاتوژنیک یکی از عوامل اصلی ایجاد این عفونت است. حضور ژن‌های فیمبریه، سبب چسبندگی باکتری به سلول‌های مجاری ادراری می‌شوند. هدف از این مطالعه، بررسی حضور 3 ژن فیمبریال papEF، sfaD وfimH در اشریشیاکلی جدا شده از بیماران مبتلا به عفونت دستگاه ادراری است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه، توصیفی-مقطعی، 235 نمونه ادراری به صورت تصادفی از افراد مبتلا به عفونت دستگاه ادراری در سال 1397 تا 1398 از آزمایشگاه‌های شهر آمل جمع‌آوری شد. ابتدا هرکدام از نمونه‌ها به طور جداگانه روی محیط کشت ائوزین متیلن بلو (EMB)کشت داده شدند و سپس توسط تست‌های بیوشیمیایی نظیر ، IMViC، TSI و اوره‌آز بررسی شدند. در نمونه‌های مثبت از نظر حضور اشریشیاکلی تست آنتی بیوگرام برای ارزیابی حساسیت به آنتی‌بیوتیک ایمی‌پنم انجام شد. پس از استخراج DNA از نمونه‌های مقاوم به ایمی‌پنم با روش جوشاندن، حضور ژن‌های فیمبریه papEF، sfaD وfimH توسط روش واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز (PCR) بررسی شد. نتایج مطالعه با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 تجزیه و تحلیل شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون‌های Man-Whitney ، Chi-square و با سطح معناداری 05/0< P انجام شد.
نتایج: از 235 نمونه ادراری، تعداد 75 نمونه (9/31 درصد) حاوی باکتری اشریشیاکلی بودند. با استفاده از تست آنتی بیوگرام، تعداد 47 نمونه (7/62 درصد) از جدایه‌های اشریشیاکلی مقاوم به ایمی‌پنم تشخیص داده شدند. پس از انجام واکنش PCR، مشخص شد که تعداد 28 جدایه (6/59 درصد) از نظر حضور ژن fimH، هشت جدایه (17 درصد) از نظر حضور ژن papEF و 19 جدایه (42/40 درصد) از نظر حضور ژن sfaD مثبت بودند. نتایج نشان داد که در بین سویه‌های مطالعه شده، ژن fimH شایع‌ترین ژن کد‌کننده فیمبریه در اشریشیاکلی‌های جداشده از عفونت ادراری در شهر آمل بود. هرچند این یافته به لحاظ آماری معنادار نبود (05/0> P). همچنین در بررسی آماری نتایج مقاومت آنتی‌بیوتیکی و حضور ژن‌های حدت فیمبریال، هیچ ارتباط معناداری بین متغیرها (آنتی‌بیوتیک‌های مطالعه شده و ژن‌های حدت) مشاهده نشد (05/0> P).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد ژن fimH شایع‌ترین ژن کد‌کننده فیمبریه در اشریشیاکلی‌های جداشده از عفونت ادراری در شهر آمل و عامل مهمی در بیماری‌زایی این باکتری است. بیشترین موارد ابتلا به عفونت ادراری، مرتبط با باکتری اشریشیاکلی حاوی ژن‌های نامبرده است، به همین دلیل تشخیص سریع آن‌ها در مبتلایان به عفونت ادراری می‌تواند به درمان سریع‌تر و بهتر مبتلایان کمک کند.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه، توصیفی-مقطعی، 235 نمونه ادراری به صورت تصادفی از افراد مبتلا به عفونت دستگاه ادراری در سال 1397 تا 1398 از آزمایشگاه‌های شهر آمل جمع‌آوری شد. ابتدا هرکدام از نمونه‌ها به طور جداگانه روی محیط کشت ائوزین متیلن بلو (EMB)کشت داده شدند و سپس توسط تست‌های بیوشیمیایی نظیر ، IMViC، TSI و اوره‌آز بررسی شدند. در نمونه‌های مثبت از نظر حضور اشریشیاکلی تست آنتی بیوگرام برای ارزیابی حساسیت به آنتی‌بیوتیک ایمی‌پنم انجام شد. پس از استخراج DNA از نمونه‌های مقاوم به ایمی‌پنم با روش جوشاندن، حضور ژن‌های فیمبریه papEF، sfaD وfimH توسط روش واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز (PCR) بررسی شد. نتایج مطالعه با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 تجزیه و تحلیل شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون‌های Man-Whitney ، Chi-square و با سطح معناداری 05/0< P انجام شد.
نتایج: از 235 نمونه ادراری، تعداد 75 نمونه (9/31 درصد) حاوی باکتری اشریشیاکلی بودند. با استفاده از تست آنتی بیوگرام، تعداد 47 نمونه (7/62 درصد) از جدایه‌های اشریشیاکلی مقاوم به ایمی‌پنم تشخیص داده شدند. پس از انجام واکنش PCR، مشخص شد که تعداد 28 جدایه (6/59 درصد) از نظر حضور ژن fimH، هشت جدایه (17 درصد) از نظر حضور ژن papEF و 19 جدایه (42/40 درصد) از نظر حضور ژن sfaD مثبت بودند. نتایج نشان داد که در بین سویه‌های مطالعه شده، ژن fimH شایع‌ترین ژن کد‌کننده فیمبریه در اشریشیاکلی‌های جداشده از عفونت ادراری در شهر آمل بود. هرچند این یافته به لحاظ آماری معنادار نبود (05/0> P). همچنین در بررسی آماری نتایج مقاومت آنتی‌بیوتیکی و حضور ژن‌های حدت فیمبریال، هیچ ارتباط معناداری بین متغیرها (آنتی‌بیوتیک‌های مطالعه شده و ژن‌های حدت) مشاهده نشد (05/0> P).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد ژن fimH شایع‌ترین ژن کد‌کننده فیمبریه در اشریشیاکلی‌های جداشده از عفونت ادراری در شهر آمل و عامل مهمی در بیماری‌زایی این باکتری است. بیشترین موارد ابتلا به عفونت ادراری، مرتبط با باکتری اشریشیاکلی حاوی ژن‌های نامبرده است، به همین دلیل تشخیص سریع آن‌ها در مبتلایان به عفونت ادراری می‌تواند به درمان سریع‌تر و بهتر مبتلایان کمک کند.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
میکروب‌شناسی
دریافت: 1399/5/25 | پذیرش: 1400/6/13 | انتشار: 1400/11/20
دریافت: 1399/5/25 | پذیرش: 1400/6/13 | انتشار: 1400/11/20
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb