جلد 45، شماره 4 - ( 10-1400 )
جلد 45 شماره 4 صفحات 45-40 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم تربیتی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران ، nemati_phy@yahoo.com
چکیده: (2071 مشاهده)
سابقه و هدف: کاهش تحرک و فعالیت، زمینه‌ساز بسیاری از بیماری‌ها از جمله بیماری‌های قلبی- عروقی است. از این‌رو هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر یک دوره تمرین ترکیبی(هوازی و تناوبی شدید) و تمرین‌های تناوبی شدید برهموسیستئین و ESR در بیماران قلبی- عروقی بوده است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 32 بیمار قلبی- عروقی داوطلبانه انتخاب شدند و تصادفی در سه گروه قرار گرفتند: گروه تمرین ترکیبی( 10=n)، گروه تمرین HIIT(11=n) و گروه کنترل( 11=n). معیارهای ورود شامل کسر تزریقی بالاتر از 30، نداشتن تاکی کاردی و برادی کاردی و عدم ظرفیت عملکردی کمتر از پنج مت بود. معیارهای خروج نیز شامل عدم تمایل به تداوم فعالیت و تشخیص پزشک بود. پروتکل گروه تمرین ترکیبی شامل اجرای دو، سه بار در هفته تمرین CAETبدون اجرای تمرین‌های HIIT در چهار هفته اول و سپس اجرای دو بار در هفته تمرین CAET و اجرای یک بار در هفته تمرین HIIT در چهار هفته دوم بود. پروتکل گروه تمرین HIIT شامل اجرای دو، سه بار در هفته تمرین HIIT در چهار هفته اول و اجرای سه بار در هفته تمرین HIIT در چهار هفته دوم بود. نمونه‌های خونی 24 ساعت قبل از نخستین جلسه تمرین و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین( در شرایط یکسان برای هر سه گروه) گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از برنامه آماری t وابسته ، ANOVA و Post Hoc در سطح معناداری P˂0/05 انجام شد.
یافته‌ها: اجرای تمرین‌های ترکیبی و HIIT، تاثیر معناداری بر کاهش مقادیر سرمی هموسیستئین(تمرین ترکیبی(مقادیر پایه 1.3±19.7، پس از مداخله2.3±13.8،(P˂0/001، تمرین HIIT(مقادیر پایه 1.3±20.0، پس از مداخله 1.5±16.3، P˂0/001))و ESR(تمرین ترکیبی(مقادیر پایه2.1±27.7، پس از مداخله1.27±22.13،(P˂0/005 ، تمرین HIIT(مقادیر پایه 2.8±26.2، پس از مداخله 2.0±22.9، P˂0/004)) در مقایسه با گروه کنترل( هموسیستئین P˂0/619 ، ESR P˂0/306) بیماران قلبی- عروقی دارد.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرین‌های ترکیبی و HIIT بر کاهش هموسیستئین و ESR بیماران قلبی- عروقی مؤثر هستند، در حالی که اثر تمرین‌های ترکیبی نسبت به HIIT بیشتر است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 32 بیمار قلبی- عروقی داوطلبانه انتخاب شدند و تصادفی در سه گروه قرار گرفتند: گروه تمرین ترکیبی( 10=n)، گروه تمرین HIIT(11=n) و گروه کنترل( 11=n). معیارهای ورود شامل کسر تزریقی بالاتر از 30، نداشتن تاکی کاردی و برادی کاردی و عدم ظرفیت عملکردی کمتر از پنج مت بود. معیارهای خروج نیز شامل عدم تمایل به تداوم فعالیت و تشخیص پزشک بود. پروتکل گروه تمرین ترکیبی شامل اجرای دو، سه بار در هفته تمرین CAETبدون اجرای تمرین‌های HIIT در چهار هفته اول و سپس اجرای دو بار در هفته تمرین CAET و اجرای یک بار در هفته تمرین HIIT در چهار هفته دوم بود. پروتکل گروه تمرین HIIT شامل اجرای دو، سه بار در هفته تمرین HIIT در چهار هفته اول و اجرای سه بار در هفته تمرین HIIT در چهار هفته دوم بود. نمونه‌های خونی 24 ساعت قبل از نخستین جلسه تمرین و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین( در شرایط یکسان برای هر سه گروه) گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از برنامه آماری t وابسته ، ANOVA و Post Hoc در سطح معناداری P˂0/05 انجام شد.
یافته‌ها: اجرای تمرین‌های ترکیبی و HIIT، تاثیر معناداری بر کاهش مقادیر سرمی هموسیستئین(تمرین ترکیبی(مقادیر پایه 1.3±19.7، پس از مداخله2.3±13.8،(P˂0/001، تمرین HIIT(مقادیر پایه 1.3±20.0، پس از مداخله 1.5±16.3، P˂0/001))و ESR(تمرین ترکیبی(مقادیر پایه2.1±27.7، پس از مداخله1.27±22.13،(P˂0/005 ، تمرین HIIT(مقادیر پایه 2.8±26.2، پس از مداخله 2.0±22.9، P˂0/004)) در مقایسه با گروه کنترل( هموسیستئین P˂0/619 ، ESR P˂0/306) بیماران قلبی- عروقی دارد.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرین‌های ترکیبی و HIIT بر کاهش هموسیستئین و ESR بیماران قلبی- عروقی مؤثر هستند، در حالی که اثر تمرین‌های ترکیبی نسبت به HIIT بیشتر است.
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تربیت بدنی و علوم ورزشی ( فیزیولوژی ورزشی - بیومکانیک ورزشی )
دریافت: 1399/5/28 | پذیرش: 1399/11/6 | انتشار: 1400/11/20
دریافت: 1399/5/28 | پذیرش: 1399/11/6 | انتشار: 1400/11/20
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |