جلد 46، شماره 3 - ( 7-1401 )
جلد 46 شماره 3 صفحات 13-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.ARUMS.REC.1396.217
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران. ، Iranpoursport@yahoo.com
چکیده: (708 مشاهده)
سابقه و هدف: به نظر میرسد اجرای فعالیت در زمان های مختلف روز با پاسخ متفاوتی در عملکرد سیستم اتونوم قلبی همراه باشد. هدف از این پژوهش، بررسی اثرات حاد فعالیت ورزشی درمانده ساز در ریتم های مختلف شبانه‌روزی بر تغییرپذیری ضربان قلب دوره ریکاوری مردان کم تحرک با وضعیت پیش پرفشاری خون است.
روش کار: در این مطالعه تجربی، تعداد 15 مرد کم تحرک دارای پیش پرفشار خونی استفاده از مقایسه ای درون آزمودنی و طرح متقاطع در سه نوبت صبح، ظهر و بعد از ظهر فعالیت هوازی وامانده ساز را اجرا کردند. تغییرپذیری ضربان قلب پایان پایه، پایان فعالیت و دقایق 5، 10، 20 و 30 دوره ریکاوری در هر نوبت فعالیتی با استفاده از هولتر مانیتور قلبی ثبت شد. داده های اولیه با استفاده از آزمون تحلیل واریانس در اندازههای تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: با در نظرگیری مشخصات عمومی آزمودنیها (انحراف معیار±میانگین سن؛ 87/3 ± 3/35 سال، وزن؛ 73/5 ± 2/89 کیلوگرم و فشار خون متوسط 68/4 ± 2/101 میلیمترجیوه)، نتایج نشان داد اجرای فعالیت ورزشی وامانده ساز در نوبت بعد از ظهر نسبت به نوبت صبح و ظهر سبب تفاوت معناداری در شاخص های انحراف معیار (01/0P= دقیقه 10 صبح، 01/0P= دقیقه 10 ظهر) و واریانس (01/0P= دقیقه 5 صبح، 001/0P= دقیقه 5 ظهر؛ 03/0P= دقیقه 10 صبح، 001/0P= دقیقه 10 ظهر) توالی های زمانی و شاخص های فرکانس پایین (03/0P= دقیقه 5 صبح، 01/0P= دقیقه 5 ظهر؛ 01/0P= دقیقه 10 صبح) و بالا (01/0P= دقیقه 5 صبح، 01/0P= دقیقه 5 ظهر؛ 04/0P= دقیقه 10 صبح، 01/0P= دقیقه 10 ظهر) تغییرپذیری ضربان قلب دقایق 5 و 10 دوره ریکاوری میشود.
نتیجه‌گیری: در صورت اجرای فعالیت هوازی درمانده ساز توسط مردان کمتحرک دارای پیش پرفشار خونی، اجرای این مدل از فعالیت هوازی در نوبت بعد از ظهر مطلوب است.
روش کار: در این مطالعه تجربی، تعداد 15 مرد کم تحرک دارای پیش پرفشار خونی استفاده از مقایسه ای درون آزمودنی و طرح متقاطع در سه نوبت صبح، ظهر و بعد از ظهر فعالیت هوازی وامانده ساز را اجرا کردند. تغییرپذیری ضربان قلب پایان پایه، پایان فعالیت و دقایق 5، 10، 20 و 30 دوره ریکاوری در هر نوبت فعالیتی با استفاده از هولتر مانیتور قلبی ثبت شد. داده های اولیه با استفاده از آزمون تحلیل واریانس در اندازههای تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: با در نظرگیری مشخصات عمومی آزمودنیها (انحراف معیار±میانگین سن؛ 87/3 ± 3/35 سال، وزن؛ 73/5 ± 2/89 کیلوگرم و فشار خون متوسط 68/4 ± 2/101 میلیمترجیوه)، نتایج نشان داد اجرای فعالیت ورزشی وامانده ساز در نوبت بعد از ظهر نسبت به نوبت صبح و ظهر سبب تفاوت معناداری در شاخص های انحراف معیار (01/0P= دقیقه 10 صبح، 01/0P= دقیقه 10 ظهر) و واریانس (01/0P= دقیقه 5 صبح، 001/0P= دقیقه 5 ظهر؛ 03/0P= دقیقه 10 صبح، 001/0P= دقیقه 10 ظهر) توالی های زمانی و شاخص های فرکانس پایین (03/0P= دقیقه 5 صبح، 01/0P= دقیقه 5 ظهر؛ 01/0P= دقیقه 10 صبح) و بالا (01/0P= دقیقه 5 صبح، 01/0P= دقیقه 5 ظهر؛ 04/0P= دقیقه 10 صبح، 01/0P= دقیقه 10 ظهر) تغییرپذیری ضربان قلب دقایق 5 و 10 دوره ریکاوری میشود.
نتیجه‌گیری: در صورت اجرای فعالیت هوازی درمانده ساز توسط مردان کمتحرک دارای پیش پرفشار خونی، اجرای این مدل از فعالیت هوازی در نوبت بعد از ظهر مطلوب است.
واژه‌های کلیدی: فعالیت هوازی، سیستم اتونوم قلبی، تغییرپذیری ضربان قلب، فشار خون، ریتم های شبانه‌روزی
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
تربیت بدنی و علوم ورزشی ( فیزیولوژی ورزشی - بیومکانیک ورزشی )
دریافت: 1399/11/30 | پذیرش: 1401/2/25 | انتشار: 1401/10/12
دریافت: 1399/11/30 | پذیرش: 1401/2/25 | انتشار: 1401/10/12
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |