سابقه و هدف: دیابت ملیتوس یک بیماری مزمن شایع در تمام جهان است. این بیماری با افزایش ریسک بیماری های قلبی -عروقی و نارسایی قلبی همراه است. بیماران مبتلا به دیابت در صورت ابتلا به بیمار یهای قلبی با عوارض بدتری مواجه هستند، بنابراین تشخیص به موقع بیماری قلبی ناشی از دیابت برای جلوگیری ازپیشرفت بیماری قلبی- عروقی و نارسایی قلبی ضروری است. دیس سینکرونی بطن چپ روشی است که می تواند اختلال عملکرد قلبی را در مرحله پیش از بروز علایم بالینی تشخیص دهد. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی فراوانی دیس سینکرونی بطن چپ و بررسی عواملی است که در بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس تیپ 2بدون بیماری های قلبی- عروقی همزمان بر دیس سینکرونی بطن چپ تاثیرگذار هستند.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی 100 بیمار دیابت تیپ 2 بدون علایم بیماری قلبی وارد مطالعه شدند و در نهایت داد ههای 52 بیمار که هیچ یک از کریتریاهای خروج از مطالعه را نداشتند، آنالیز شد. پارامترهای جنسیت، سن، فشارخون، مصرف سیگار، مدت زمان ابتلا به دیابت، داده آزمایشگاهی هموگلوبین گلیکوزیله (HB-A1C ) و پارامترهای مربوط به دیس سینکرونی بطن چپ در اکوکاردیوگرافی داپلر بافتی( TDI ) آنالیز شدند. بیماران بر اساس وجود یا نبود دیس سینکرونی بطن چپ به دو زیرگروه تقسیم شدند و این دو زیرگروه از نظر پارامترهای ذکرشده با هم مقایسه شدند.
یافته ها: تعداد 52 بیمار واجد شرایط بررسی شدند که سن آ نها 8.8 ± 53.2 سال و 30 بیمار ( 57 درصد) مرد بودند. دیس سینکرونی بطن چپ بر اساس اندکس تاخیرزمانی سپتوم به لترال و همچنین اندکس آسینکرونی توتال در 35 درصد بیماران و براساس تاخیر حرکت دیواره سپتال به پوستریور در 25 درصد بیماران وجود داشت.میزان هموگلوبین گلیکوزیله به طور معناداری بین دو گروه با و بدون دیس سینکرونی بطن چپ متفاوت بود. (p<0.001)
نتیجه گیری: به نظر می رسد در بیماران دیابت تیپ 2 بدون علامت و بدون بیماری قلبی - عروقی همزمان، دیس سینکرونی بطن چپ که نشانگر اولیه اختلال عملکرد تحت بالینی قلبی است، از فراوانی قابل توجهی برخوردار است و ارتباط معناداری با سطح هموگلوبین گلیکوزیله دارد.