سابقه و هدف : با توجه به تاثیر برنامه درسی مستتر و اهمیت آن در آموزش دانشجویان پرستاری و مامایی که باعث تاثیر بر کیفیت مراقبتهای ارائه شده توسط آنها می گردد، پژوهش حاضر با هدف بررسی تجارب دانشجویان پرستاری و مامایی در مورد برنامه درسی مستتر انجام شد.

  مواد و روشها: این پژوهش بصورت ترکیبی (survery phenomenology) در دو مرحله بر روی دانشجویان ترم 8 پرستاری و مامایی انجام شد. شیوه جمع آوری اطلاعات در مرحله اول با استفاده از مصاحبه آزاد بود که در آن از دانشجویان مورد مصاحبه در مورد درک آنها ازبرنامه درسی مستتر، تجارب یادگیری از برنامه درسی مستتر و منابع درسی مستتر سوال شد. سپس مصاحبه ها بر روی کاغذ برگردانده شد و با استفاده از روش اشتروبرت تجزیه وتحلیل شد و در مرحله دوم با استفاده از پرسشنامه اطلاعات جمع آوری و تجزیه و تحلیل گردید.

  یافته‌ها : تمامی دانشجویان این نوع برنامه درسی را در طی دوران تحصیل خود تجربه کرده بودند و در بیشتر موارد آنرا مهمتر از برنامه درسی می دانستند. در پاسخ به سوال دوم، دانشجویان موارد زیادی از یادگیریهای خود را ناشی از برنامه درسی مستتر ذکر کردند که شامل یادگیریهای مثبت و منفی و یادگیریهای فردی و گروهی بود. آنها منابع یادگیریهای مستتر خود را اساتید، پرسنل پرستاری و مامایی ، دانشجویان، بیماران، رسانه های جمعی و گروههای دیگر شاغل در علوم پزشکی ذکر کردند که در این بین نقش مربیان و پرسنل را مهمتر از سایر منابع می دانستند. از مصاحبه های دانشجویان نتیجه گرفته شد که اعتقادات، فرهنگ و شخصیت افراد در درک آنها از برنامه درسی مستتر مؤثر است.

  نتیجه‌گیری و توصیه‌ها: دانشجویان برنامه درسی مستتر را در یادگیریهای خود موثر می دانستند که باعث ایجاد رفتارهای باثبات تر در آنها می شد. انجام پژوهشهای مشابه در سایر گروهها توصیه می شود.