جلد 31، شماره 4 - ( 4-1386 )                   جلد 31 شماره 4 صفحات 325-317 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


، pahlevan@hotmail.com
چکیده:   (14879 مشاهده)
سابقه و هدف: چرخش‌های پارادایمی در دانش و تجربه‌های اندوخته شده بشری به قدری پرشتاب در حال وقوع هستند که نقش و کارکرد سازمانها با چالش بزرگ روبر شده‌اند. امروزه، سازمانهای موفق، سازمانهایی هستند که با نیروهای دانشی در جهت خلق ارزشها و راهبردهای جدید گام بر می‌دارند و منابع انسانی و توسعه آن را در کشف، تولید و موقعیت سازمانی به منزله گران بارترین ارزش در سازمان پاس می‌دارند. هدف اصلی پژوهش حاضر ارائه الگوی توسعه منابع انسانی در بخش بهداشت و درمان بوده است. روش بررسی: این مطالعه از نوع مطالعات توصیفی است. جهت ارائه الگو ابتدا استفاده از متون و مطالعات مرتبط به طور گسترده انجام پذیرفت. انتخاب کشورها براساس مقایسه شاخصهای بهداشتی و اقتصادی و رتبه شاخص توسعه انسانی بالا صورت گرفت. کشورهای مورد مطالعه در حوزه توسعه منابع انسانی دارای رویکرد، اهداف، برنامه‌ریزی و بودجه‌ریزی ویژه، تربیت متخصصان ویژه و در مرحله تدوین الگو بوده‌اند. الگوی پیشنهادی به صاحبنظران و خبرگان ارائه گردیده و با بهره جستن از تکنیک دلفی، و با لحاظ کردن نقطه نظرات اصلاحی، الگوی نهایی تدوین و ارائه شد. یافته‌ها: یافته‌های مطالعه تطبیقی و نظر سنجی از خبرگان نشان داد در بخش بهداشت و درمان ایران به ویژه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، توسعه منابع انسانی جزو الزامات باید قرار گیرد و به ویژه زیرنظر بالاترین رده سازمانی با تعهد راهبردی مورد حمایت قرار گیرد. طراحی ساختار و مکانیسم مناسب، اتخاذ رویکرد، برقراری امکانات و منابع فیزیکی، تأمین منابع انسانی، تأمین منابع مالی، مأموریت و وظایف، نگرش و توسعه دانایی، به افزایش توان رقابتی و کیفیت خدمات منجر می‌گردد. نتیجه‌گیری: در الگوی پیشنهادی، بیشترین تأثیر را مؤلفه منابع انسانی و سپس منابع مالی و سپس منابع فیزیکی دارد. تناسب الگو مورد تأئید قرار گرفت. براساس مطالعات صورت گرفته و یافته‌های پژوهش، می‌توان الگوی تعیین شده را جزو الزامات سازمانی قرار داد و براساس زیرساختها و شرایط محیطی بازنگری نمود.
متن کامل [PDF 230 kb]   (14732 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی )
دریافت: 1387/4/11 | انتشار: 1386/4/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.