سابقه و هدف : سرطان مری در بین 10 سرطان شایع دنیاست که در ایران نیز از شیوع بالایی برخوردار است. در گذشته جراحی یا اشعه درمانی به تنهایی در درمان این بیماری استفاده می شد که البته نتایج آن چندان رضایت بخش نبود. امروزه از روشهای دیگری نظیر کمورادیاسیون بهره می جویند. با توجه به شیوع بالای بیماری در ایران، بر آن شدیم تا میزان پاسخ و تحمل بیماران به کمورادیاسیون به عنوان درمان اولیه را بررسی نماییم.

  مواد و روشها : در این مطالعه که به صورت Quasi experimental انجام شد بیماران مبتلا به اسکواموس سل کارسینومای مری که تحت کمورادیاسیون قرار گرفته بودند، انتخاب شدند. کمورادیاسیون به دو روش صورت می گرفت. روش اول: سیس پلاتین mg/m² 40 به صورت هفتگی بهمراه رادیوتراپی همزمان Gy 60-50 ، و روش دوم: سیس پلاتین mg/m² 75روز اول و 5-FU به میزان mg/m² 1000 روزهای اول تا چهارم در هفته های 1،5،9،13 به همراه رادیوتراپی Gy 50. پس از اتمام درمان با اندوسکوپی و بیوپسی از ضایعه مشکوک و CT اسکن جهت ارزیابی غدد لنفاوی موضعی پاسخ به درمان ارزیابی شد.

  یافته ها : از 39 بیمار مبتلا، 30 بیمار وارد مطالعه شدند که در این بین 23 مرد و 7 زن قرار داشتند. متوسط سن بیماران 65 سال (77-35 سال) بود. سرطان در 12 بیمار در ثلث تحتانی، در 12 بیمار دیگر در ثلث میانی و در 6 بیمار در ثلث فوقانی بود. 21 بیمار با روش اول و 9 بیمار با روش دوم درمان شدند. یک بیمار حین درمان دچار تب نوتروپنیک شد که درمان قطع شده و پس از بهبودی مجددا درمان وی شروع شد. حین درمان 2 بیمار فوت نمودند که علت در یکی نامشخص و در بیمار دیگر تب نوتروپنیک عنوان شد. در کل 23 بیمار (6/76 درصد) پاسخ بالینی به درمان نشان دادند و 7 بیمار نیز پاسخی نداشتند.

  نتیجه گیری : با توجه به پاسخ درمانی بالا و عوارض محدود در مبتلایان به اسکواموس سل کارسینومای مری، می توان از کمورادیاسیون به عنوان درمان خط اول در افرادی که امکان جراحی برای آنها مقدور نمی باشد، سود جست..