سابقه و هدف : شیوع دیس‌پپسی و مشخصات دموگرافیک آن در ایران شناخته شده نیست. بر این اساس مطالعه‌ای به منظور تعیین وضعیت دیس‌پپسی در جمعیت عمومی شهر نهاوند صورت گرفت.

  مواد و روشها : از 5 ناحیه شهری نهاوند (با بیش از 61000 جمعیت)، 1518 فرد (865 زن) توسط نمونه‌گیری تصادفی سیستماتیک وارد مطالعه شده و پرسشنامه‌ای شامل علایم دیس‌پپسی، سابقه بیماری مزمن، داروهای مصرفی، جراحی قبلی و مصرف سیگار با مصاحبه رو در رو از افراد مورد مطالعه پر شد. علایم دیس‌پپسی شامل درد قسمت فوقانی شکم، نفخ، تهوع، استفراغ، سیری زودرس و پری شکم برای حداقل یک ماه در کل 6 ماه گذشته بود. استفاده از رگرسیون لجستیک و محاسبه نسبت شانس ارتباط بین عوامل دموگرافیک و سبک زندگی با دیس‌پپسی محاسبه شد.

  یافته ها : 358 (6/23 درصد) نفر دیـس‌پپسی داشتند. درد شکم (175نفر، 53 درصد) و پـری شکمی (167 نفر، 50 درصد) شایعترین شکایات بودند. بیش از نیمی از افراد (183 نفر) ترکیبی از انواع دیس‌پپسی داشتند. دیس‌پپسی در مصرف‌کنندگان سیگار شایعتر بود ولی با الکل ارتباطی نداشت. استفاده از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (49/2-49/1 95%CI= ، 92/1 OR= ، 001/0 p< )، مصرف سیگارکمتر (07/4-45/1 95%CI= ، 45/2 OR= ، 001/0 p< )، سطح تحصیلات کمتر (47/2-21/1 95%CI= ، 73/1 OR= ، 001/0 p< ) با دیس‌پپسی ارتباط داشتند. 258 فرد مبتلا به دیس‌پپسی (7/60 درصد) درمان با بلوک کننده H₂ یا آنتاگونیست پمپ پروتون و 7/7 درصد سابقه اندوسکوپی قبلی داشتند.

  نتیجه گیری : دیس پپسی علامت شایعی در نهاوند است. لذا بررسی بیشتر فراوانی دیس پپسی و عوامل خطرزا در سایر نقاط کشور توصیه می شود تا وضعیت دیس پپسی در کشور مشخص شود.