جلد 33، شماره 4 - ( 12-1388 )                   جلد 33 شماره 4 صفحات 241-234 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Alidoust1 L, Hajebrahimi1 Z, Najafi1 L, Somi2 M H, Firoozi1 M, Zali1 M R. Studying of mannose binding lectin (MBL) gene polymorphisms among patients with chronic HBV and spontaneously recovered subjects. Research in Medicine 2010; 33 (4) :234-241
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-691-fa.html
علیدوست1، لیلا، حاج ابراهیمی1، زهرا، نجفی1 لیلا، صومی2، محمد حسین، فیروزی1، مریم، زالی1 محمدرضا. بررسی ارتباط پلی‌مورفیسم‌های ژن مانوز متصل به لکتین با بهبودی بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن B . پژوهش در پزشکی. 1388; 33 (4) :234-241

URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-691-fa.html

بررسی ارتباط پلی‌مورفیسم‌های ژن مانوز متصل به لکتین با بهبودی بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن B
لیلا علیدوست1، ، زهرا حاج ابراهیمی1، ، لیلا نجفی1 ، محمد حسین صومی2، ، مریم فیروزی1، ، محمدرضا زالی1
، alidoust_le@yahoo.com
چکیده:   (14033 مشاهده)
چکیده سابقه و هدف: با توجه به شیوع و روند روبه افزایش هپاتیت مزمن Bو اهمیت درمان و بویژه عوامل مساعد کننده در درمان این بیماران و نقش احتمالی پلی مورفیسم های ژن مانوز متصل به لکتین (MBL) با بهبودی در این بیماران و به منظور تعیین نقش این پلی مورفیسم ها در درمان مبتلایان هپاتیت B بهبودنیافته و بهبودیافته، این تحقیق در مرکز تحقیقات گوارش و کبد بیمارستان طالقانی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه مورد-شاهدی، 100 بیمار دارای عفونت مزمن هپاتیت Bتحت درمان بهبودنیافته (گروه مورد)، 100 بیمار هپاتیت B بهبودیافته (گروه شاهد اول) و 100 نمونه کنترل‌ سالم (گروه شاهد دوم) که از لحاظ سن و جنس متناسب با افراد مورد بودند، انتخاب شدند. DNAی ژنومی از خون نمونه ها استخراج شد و پلی مورفیسم های زیر در ژن مانوز متصل به لکتین (MBL) به روش PCR-RFLP تعیین گردید: دو جهش نقطه ای در ناحیه پروموتر در موقعیت 550- ( GبهC )، 221- ( CبهG ) و یک جهش نقطه ای در ناحیه غیرترجمه ای 4+ ( TبهC ) و 3 جهش نقطه ای در کدون های 52،54 و57 در اگزون 1 ژن MBL بترتیب در موقعیت های نوکلئوتیدی 230،223 و239. میزان عدم مواجهه با پلی مورفیسم ها مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: ‌فراوانی آلل T223+ در کدون 52+ در بیماران هپاتیت B مزمن و بیماران خودبخود بهبود یافته به ترتیب 22/0 و 37/0 بود، که حاکی از ارتباط معنی دار بین این پلی مورفیسم در ژن مانوز متصل به لکتین در‌دو گروه بیماران مزمن و افراد خودبه خود بهبود یافته بود. در ارتباط با سایر پلی مورفیسم ها ارتباط معنی داری در گروه های مورد مطالعه مشاهده نگردید. نتیجه گیری: از آنجایی که کدون 52+ ژن مانوز متصل به لکتین ارتباط معنی داری میان بیماران مبتلا به هپاتیت B مزمن با هپاتیت B بهبود یافته دارد، می توان گفت ژنوتایپ هتروزیگوت کدون 52+ (C/T) احتمالا" نقش بازدارنده در مزمن شدن بیماری هپاتیت B دارد. واژگان کلیدی: مانوز متصل به لکتین، هپاتیت B.
واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: مانوز متصل به لکتین، هپاتیت B.
متن کامل [PDF 187 kb]   (3488 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی |
دریافت: 1389/3/8 | انتشار: 1388/11/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

Creative Commons License
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb