چکیده سابقه و هدف: حوزه وسیع تغییرات سن یائسگی در کشورمان را نمی‌توان تنها به تفاوت ماهوی زنان مناطق مختلف نسبت داد، بلکه می‌تواند به اشکالات متدولوژی نیز مربوط باشد. در نوع خاصی از مطالعات مقطعی سن یائسگی مورد سئوال قرار نمی‌گیرد و نحوه پرسشگری به گونه‌ای است که تنها می‌توان شیوع یائسگی برحسب سن را محاسبه کرد. بنابراین سئوال این است که چگونه می‌توان الگوی سن یائسگی را از روی شیوع برآورد کرد؟ روش بررسی: دراین مطالعه، دو روش که اولی دارای مبنای پارامتری و دومی به صورت ناپارامتری و آزاد مدل است، برای الگوی سن یائسگی و مشخصه‌های مربوط به آن تشریح شد. هم‌چنین برای نشان دادن نحوه به کارگیری آنها از داده‌های طرح پژوهشی "برآورد الگوی سن یائسگی طبیعی و عوامل موثر برآن در استان سمنان"‌ استفاده نمودیم که در آن طی سال 1385، تعداد 3545 زن شهری و روستایی استان سمنان به طورتصادفی انتخاب و یائسه بودن و یا نبودن مورد پرسش قرارگرفت و پس از حذف موارد یائسه شده به صورت غیرطبیعی، 3404 نفر از آنها در مطالعه مشارکت نمودند. درنهایت تعیین شد کدام روش برازش بهتری برای الگوی سن یائسگی طبیعی ارائه می‌دهد. یافته‌ها: الگوی سن یائسگی با کمک مدل‌های خطی تعمیم یافته که مبنای پارامتری دارند و نیز روش ناپارامتری که در آن توزیع احتمال به صورت تجربی برآورد می‌شود، به دست آمد. هر چند تفاوت زیادی بین مقادیر برآورد شده با مدل‌های مختلف وجود نداشت، اما مدل لگ-لگ برآوردهای بزرگ‌تری را نسبت به دو مدل پارامتری لجستیک و پروبیت ارائه کرد و نتایج آن بیشتر شبیه مدل ناپارامتری است. ازبین مدل‌های پارامتری ، بهترین برازش مربوط به مدل لجستیک بود. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد مدل پارامتری لجستیک روش مناسب‌تری برای برآورد الگوی سن یائسگی باشد که نیاز به تحقیق بیشتر دارد. واژگان کلیدی: سن یائسگی طبیعی، مدل پارامتری ، مدل ناپارامتری، شیوع.

واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: سن یائسگی طبیعی، مدل پارامتری، مدل ناپارامتری، شیوع.

متن کامل [PDF 190 kb]   (3079 دریافت)