چکیده سابقه و هدف: با توجه به شیوع نسبتا بالای لیکن پلان دهانی و عدم موفقیت قطعی درمان‌های شناخته شده فعلی، این تحقیق به بررسی مقایسه درمان این بیماری با تزریق داخل ضایعه‌ای دو داروی دگزامتازون و تریامسینولون استوناید می‌پردازد. روش بررسی: تحقیق به روش کارآزمایی بالینی دو سویه کور روی تعداد 20 بیمار انجام شد. هر بیمار دارای 2 ضایعه دو طرفه گونه بود و در کل تحقیق روی 40 نمونه انجام گرفت. بیماران، پس از تشخیص قطعی لیکن‌پلان، به طور تصادفی به دو گروه (دگزامتازون) و (تریامسینولون) تقسیم شدند. دوز و مدت مصرف داروها طبق روش استاندارد تعیین شد و اثر درمانی دو دارو بر وسعت کل ضایعه ٍوسعت ناحیه رتیکولر (R)، اریتم (E) و ٍاولسر (U) و نیز بر روی سوزش با شاخص VAS اندازه‌گیری شد و نتایج درون گروهی و بین گروهی با استفاده از آزمون آماری مورد قضاوت قرار گرفت. یافته‌ها: هر دو دارو بر میزان سوزش، وسعت ناحیه رتیکولر، اریتم، اولسر و وسعت کل ضایعه تاثیر مثبتی داشتند (0001/0>p)، اما میزان تغییرات بین دو گروه نشان داد که اختلاف معنی‌داری با هم نداشتند (2/0>p). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد هر دو دارو اثر مشابهی در درمان مبتلایان به لیکن پلان دارند. . واژگان کلیدی: تریامسینولون استوناید، دگزامتازون، لیکن پلان دهانی

واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: تریامسینولون استوناید، دگزامتازون، لیکن پلان دهانی

متن کامل [PDF 210 kb]   (10018 دریافت)