چکیده سابقه و هدف: خرما (Phoenix dactylifera L.) مهم‌ترین منبع غذایی انسان‌های ساکن در مناطق بیابانی و نیمه‌بیابانی می‌باشد. میوه‌ها حاوی درصد بالایی کربوهیدرات، چربی، نمک و مواد معدنی، پروتئین، ویتامین و همچنین مقادیر قابل توجهی فیبرهای غذایی و ترکیبات پلی فنلی می‌باشند. با توجه به اهمیت آنتی‌اکسیدانی آنها و مطالعات محدود در مورد ظرفیت آنتی‌اکسیدانی خرمای ایران، دراین مطالعه اثرات آنتی اکسیدانی عصاره‌های متانولی و آبی خرما (واریته دیری) مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: تحقیق به روش تجربی انجام گرفت. میوه های خرما (واریته دیری) از شهر آبادان واقع در استان خوزستان جمع‌آوری و عصاره متانولی و آبی به روش ماسراسیون تهیه گردید. تست‌های DPPH، TEAC و FRAP برای ارزیابی اثرات ضد رادیکال عصاره‌ها استفاده شد. میزان ترکیبات پلی‌فنلی عصاره‌ها به روش فولن سیوکالتو تعیین گردید و ظرفیت آنتی اکسیدانی عصاره‌های آبی و متانولی میوه خرما در سه تکرار گزارش شد. یافته‌ها: در تست DPPH، IC50 عصاره متانولی و آبی به ترتیب 65/4 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر و 61/76 میکروگرم بر میلی‌لیتر به دست آمد. عدد TEAC عصاره متانولی و آبی در دقیقه 6، 39/9 و 06/9 بوده و میزان EC1 در روش FRAP 36/5 و 01/2 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر برای عصاره‌ها به دست آمد. میزان ترکیبات پلی فنلی عصاره متانولی 77/3 و عصاره آبی 42/17میلی‌گرم معادل اسید تانیک بر گرم عصاره خشک تعیین گردید. نتیجه‌گیری: عصاره متانولی و آبی میوه خرما درای اثرات آنتی اکسیدانی می‌باشند. عصاره آبی در تمام تست‌های بکار رفته دارای اثرات آنت اکسیدانی بهتری بوده که احتمالا می‌تواند به دلیل میزان ترکیبات پلی فنلی بیشتر عصاره آبی باشد. واژگان کلیدی: میوه خرما،Phoenix dactylifera ، FRAP،TEAC ،DPPH.

واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: میوه خرما، Phoenix dactylifera، FRAP، TEAC، DPPH.

متن کامل [PDF 319 kb]   (3058 دریافت)