جلد 36، شماره 5 - ( 12-1391 )                   جلد 36 شماره 5 صفحات 18-12 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Naserifard R, Dalimi Asl A, Ahmadi N. Influence of aqueous extract Scophularia straiata on growth of Leishmania major in mice peritoneal macrophages (BALB / c). Research in Medicine 2013; 36 (5) :12-18
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-1097-fa.html
ناصری فر راضی، دلیمی اصل عبد الحسین، احمدی نایبعلی. بررسی تاثیر غلظت‌های مختلف عصاره آبـی گیاه Scophularia Straiata بر رشد لیشمانیا ماژور در ماکروفاژهای صفاق موش (BALB/c) ودر شرایط Invitro. پژوهش در پزشکی. 1391; 36 (5) :12-18

URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-1097-fa.html

بررسی تاثیر غلظت‌های مختلف عصاره آبـی گیاه Scophularia Straiata بر رشد لیشمانیا ماژور در ماکروفاژهای صفاق موش (BALB/c) ودر شرایط Invitro
راضی ناصری فر ، عبد الحسین دلیمی اصل ، نایبعلی احمدی
گروه انگل شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام ، razinaserifar@yahoo.com
چکیده:   (10659 مشاهده)
چکیده سابقه و هدف: استفاده از ترکیبات آنتیموان پنج ظرفیتی به عنوان داروهای خط اول درمان لیشمانیازیس جلدی، همراه با محدودیتها و عوارض جانبی متعددی می باشد. داروهای بامنشاء گیاهی می تواند به مرورجایگزین مناسبی باشد. به همین منظوردرپژوهش حاضر، تاثیر داروی گیاهی Scrophularia striata که ازگیاهان بومی کشور می باشد ، بررشد لیشمانیا ماژور در شرایط In vitro در سال 1390 مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: دریک بررسی تجربی، غلظت‌های 1 ، 5،10 ، 20 و25 میلی گرم در میلی لیتر عصاره آبی گیاه تشنه داری درشرایط In vitro روی رشد پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور درداخل پلیت ورشد آماستیگوت ها در ماکروفازها در غلظت های10 ، 20 و25 میلی گرم در میلی لیتر درون محیط کشت RPMI مورد بررسی قرار گرفت. اثر بخشی گیاهان دارویی ازروی تعداد انگل تعیین گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون های T test ، ANOVA و آزمون توکی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته‌ها: درغلظت 10 میلی گرم در میلی لیتر دارو در روز سوم ودرغلظت 25 میلی گرم در میلی‌لیتر تشنه‌داری درروز سوم باعث ازبین بردن کامل آماستیگوت های لیشمانیا ماژوردرون ماکروفاژگردید.کاهش رشد انگل درمحیط کشت RPMI تحت تاثیر تشنه داری درهر 3 غلظت بطورمعنی داری بود (001/0=p). درصد ماکروفاژهای آلوده با افزایش غلظت وزمان آزمایش بطورمعنی داری درمحیط های کشت تحت تاثیردارو کاهش داشت ، به طوری که درروزهای دوم وسوم ماکروفاژ آلوده ای مشاهده نشد (001/0=p). پروماستیگوت های لیشمانیا ماژوردرمحیط کشت RPMI درمورد تشنه داری درغلظت 25 میلی گرم در میلی لیتر ودرروزسوم باعث مرگ انگل گردید (001/0=p). نتیجه‌گیری: عصاره آبی دارو درازبین بردن لیشمانیا مازور درماکروفاژ ومحیط کشت ، فعالیت ضد لیشمانیائی مطلوبی دارد.باتوجه به ارزانی ، قابلیت دسترسی درکشور واثربخشی، ساخت صنعتی واستفاده درمانی برای زخم های انسانی و پژوهش های کلینیکال ترایال دراین زمینه توصیه می شود. واژگان کلیدی: عصاره آبی، Scrophularia striata، لیشمانیا ماژور، In vitro.
واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: عصاره آبی، Scrophularia striata، لیشمانیا ماژور، In vitro.
متن کامل [PDF 182 kb]   (5718 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: انگل شناسی
دریافت: 1391/12/27 | پذیرش: 1392/2/11 | انتشار: 1392/2/11
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

Creative Commons License
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb