پژوهش در پزشکی

  سابقه و هدف : تمرکز اصلی تحقیقات اخیر بر پیدا کردن ارتباط بین موتاسیون‌های HFE و هپاتیت C بخصوص در بیماران مبتلا به اضافه بار آهن بوده است. ما در مطالعه خود فراوانی این موتاسیون‌ها و سطح فریتین را در گروهی از بیماران مبتلا به هپاتیت B با درجات مختلف این بیماری و افراد سالم بررسی کردیم.

  مواد و روشها : در این مطالعه 75 بیمار دارای آنتی‌ژن سطحی هپاتیت B (HBsAg- positive) شامل 18 ناقل و 57 مورد مزمن بیماری و نیز 194 فرد سالم شرکت داشتند. موتاسیون‌های C282Y و H63D در تمام افراد، بوسیله هضم آنزیمی محصولات PCR با کمک آنزیمهای محدود کننده اندونوکلئاز RsaI و Ksp22I ، بررسی شدند.

  یافته ها: 15 مورد بیمار (13%) و 31 فرد کنترل (16%) برای موتاسیون H63D هتروزیگوت بودند و هیچ تفاوت معنی‌داری بین آنها وجود نداشت (NS) . درمورد موتاسیون C282Y ، سه بیمار (4%) هتروزیگوت بودند اما در گروه کنترل موتاسیونی پیدا نشد (021/0 p< ). فراوانی هتروزیگوت بودن برای C282Y در گروه بیماران مزمن 2/5% بود، درحالیکه چنین موردی در گروه ناقلین وجود نداشت. در ضمن تفاوت در مورد این موتاسیون بین گروه بیمار و کنترل معنی‌دار بود (005/0 p< ). از طرفی هیچ تفاوت معنی‌داری بین گروه ناقلین و بیماران مزمن از نظر فراوانی موتاسیون‌های HFE وجود نداشت (NS) . بین میانگین سطح فریتین در افراد دارای موتاسیون و بیماران بدون آن نیز تفاوت معنی‌داری از نظر آماری، ملاحظه نشد (NS) .

  نتیجه گیری: این اطلاعات نشان می‌دهند که فراوانی موتاسیون C282Y به طور قابل ملاحظه‌ای در بیماران دارای مارکرهای سرمی هپاتیت B (seropositive) ، بالاتر از افراد سالم می‌باشد. افراد هتروزیگوت از نظر موتاسیون C282Y که در معرض ویروس هپاتیت B قرار گرفته‌اند ممکن است در معرض ریسک بیشتری برای پایداری ویروس و یا حتی ازمان بیماری باشند.