چکیده سابقه و هدف: اختلال شناختی در میان بیماران مزمن کلیوی شایع است، اما مکانیسم های زیربنایی آن ناشناخته هستند. این مطالعه شیوع اختلال شناختی و عوامل مرتبط با آن را در گروهی از بیماران همودیالیزی مورد بررسی قرار می دهد. روش بررسی: مطالعه به روش توصیفی بر اساس داده های جمع آوری شده از 189 بیمار تحت درمان همودیالیز در شهر تهران انجام شد. اختلال شناختی با نمره آزمون حافظه وکسلر و اختلال افسردگی با نمره آزمون بک تعیین شد. شاخص های سن، جنس، سطح تحصیلات، علت نارسایی مزمن کلیه، بیماری های همراه از جمله افسردگی، داروهای مصرفی، طول دوره دیالیز و شاخص های Hb, Alb و CRP کیفی مورد بررسی قرار گرفتند و ارتباط آنها با اختلال شناختی با آزمونهای کای دو و رگرسیون لوجستیک مورد قضاوت قرارگرفت. یافتهها: میانگین سنی بیماران 2/15± 4/50 سال و 1/65 درصد آنها مرد بودند. شیوع اختلال عملکرد شناختی در جامعه مورد مطالعه 47 درصد بود. افزایش سن، کاهش سطح تحصیلات و همچنین ابتلا به دیابت ملیتوس و افسردگی، CRPکیفی مثبت با اختلال شناختی ارتباط معنی داری داشتند (05/0 P<). همچنین شیوع اختلال شناختی در بیمارانی که مواد مخدر و TCA مصرف می کردند وسابقه سکته و ضربه شدید مغزی داشتند بالاتر بود ولی این میزان از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجهگیری: به نظر میرسد که اختلال شناختی در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه شایع بوده و این امر نگرانکننده است. با توجه به عوارض شناخته شدهی این اختلال بررسی علل و اقدامات لازم برای آن توصیه میگردد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |