چکیده سابقه و هدف: در مورد برهم کنش سلول های اپیتلیالی پرده آمنیون انسانی(hAEC ) با سلولهای دندریتیک (DC) در سیستم هم کشتی ترانس ول و بررسی فاکتورهای محلول این سلولها بر تمایز سلولهای دندریتیک هیچ مطالعه مستدلی صورت نپذیرفته است. هدف ازانجام این بررسی، ارزیابی اثر مهاری سلولهای hAEC بر تکامل سلولهای دندریتیک مشتق از مونوسیتهای خون محیطی انسان در شرایط آزمایشگاهی بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی ابتدا، سلول های اپی تلیال از پرده آمنیون جفت انسانی جداسازی شده و تایید خلوص این سلول ها از طریق تعیین برخی مارکرهای اختصاصی بکمک دستگاه فلوسایتومتری انجام گرفت. به منظور بررسی سلولهای مشتق از مونوسیت در مرحله تولید سلولهای دندریتیک نابالغ، در روز 5 سلول ها جمع آوری شدند و به منظور تولید دندریتیک سل های بالغ در روز 5 به محیط کشت لیپوپلی ساکارید اضافه شد و به مدت 2 روز دیگر کشت داده شده و در روز 7 جمع آوری شدند. سلول های مشتق از مونوسیت در روز 5 و 7 از نظر بیان مارکرهای سطحی توسط فلوسایتومتری و ترشح سایتوکین های IL10 و IL12 توسط الیزا مورد بررسی قرار گرفتند. یافتهها: بیان مارکرهای سطحی CD14,CD1a,CD83,CD80,CD86 و HLA-DR و ترشح سایتوکینهای IL12 و IL10 در سلولهای مشتق از مونوسیت در مرحله تولید دندریتیکسلهای نابالغ و بالغ بین دو گروه تست و گروه کنترل اختلاف معنیداری داشت. نتیجهگیری: هیچگونه اثر تولروژنیسیتهای توسط سلولهای AEC بر بلوغ و تمایز DC های مشتق از مونوسیتها در کشت همزمان سلولهای AEC-Monocyte مشاهده نشد. گسترش مطالعات بعدی در زمینه تغییرات در سیستم کشت میتواند یکی از از پیشنهادات ما در این زمینه باشد. واژگان کلیدی: سلولهای اپیتلیال آمنیون، سلولهای دندریتیک مشتق از مونوسیت، مونوسیت، مارکرهای سطحی، سایتوکین، سیستم ترانسول.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |