پژوهش در پزشکی

 سابقه و هدف: الگوهای مقاومت دارویی در بین پاتوژن‌های باکتریایی بیمارستانی، در بیمارستان‌های مختلف یک کشور به صورت گسترده‌ای می‌تواند متفاوت باشد. از آنجایی که اسینتوباکتربامانی یکی از مهم‌ترین عوامل عفونت‌های بیمارستانی است، بررسی الگوهای مقاومت دارویی آن ضروری می‌باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین مقاومت آنتی‌بیوتیکی سویه‌های اسینتوباکتر بامانی جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان فوق تخصصی و جنرال امام رضا (ع) تبریز در سال 1392 انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی روی 61 نمونه اسینتوباکتربامانی جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان امام رضا (ع) تبریز در سال 1392در طی 9 ماه صورت گرفت. پس از تائید و تشخیص باکتری با روشهای استاندارد باکتری شناسی، میزان حساسیت آنها نسبت به 12 آنتی بیوتیک مختلف، از جمله ایمی پنم، آمیکاسین، سفتریاکسون و سیپروفلوکساسین و ... به روش آنتی بیوگرام )دیسک دیفیوژن (بررسی شد، سپس حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) بر روی ایزوله های اسینتوباکتر بامانی به روش E- test نسبت به سه آنتی بیوتیک بر اساس دستورالعمل استاندارد های Clinical and Laboratory standards Institute (CLSI) تعیین شد.
یافته‌ها: بیشترین مقاومت به ترتیب در برابر آنتی‌بیوتیک‌های سفتریاکسون، سیپروفلوکساسین و سفوتاکسیم 99 درصد مشاهده گردید. درصد مقاومت ایزوله‌ها به ایمی‌پنم، آمیکاسین و سیپروفلوکساسین در روش E- test به ترتیب 3/73، 38 و 3/93 درصد بود.
نتیجه‌گیری: در این مطالعه، سویه‌های اسینتوباکتر بامانی به آنتی بیوتیک‌های مختلف مقاومت بالایی داشتند. با توجه به اهمیت این باکتری در عفونتهای بیمارستانی، اتخاذ راهکارهای مناسب برای کنترل گسترش این سویه‌ها و همچنین رژیم درمانی جدید با توجه به MIC ضروری است.