پژوهش در پزشکی

سابقه و هدف: عفونت مجاری فوقانی تنفسی  (URTI)، رایج‌ترین بیماری عفونی در بین ورزشکاران استقامتی تمرین کرده  است و عملکرد ورزشی آن‌ها را مختل می‌کند. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر پلی‌مورفیزم اینترلوکین-8  (IL-8) بر شیوع عفونت مجاری فوقانی تنفسی در میان ورزشکاران استقامتی است.

روش بررسی: این تحقیق از نوع هم گروهی تاریخی  است که در آن 100 مرد ورزشکار سالم به دو گروه سالم یا مستعد ابتلا به URTI مکرر طبقه‌بندی شدند. جمع‌آوری نمونه‌های خونی، جداسازی DNA، زنجیره پلی‌مورفیزم چندگانه واکنشی  (PCR) و روش PCR-RFLP اجرا شده و DNA ژنومی با استفاده از کیت QIAmp DNA Blood Mini استخراج شد.  برای مقایسه توزیع ژنوتیپ‌ها بین دو گروه و برای تخمین نسبت عدم توافق  (OR) ابتلا به URTI در رابطه با پلی‌مورفیزم IL-8، به ترتیب از مجذور کای پیرسون برای مقایسه کیفی توزیع ژنوتیپ‌های بین دو گروه و از روش رگرسیون لوجستیک  برای تخمین نسبت عدم توافق  (OR) استفاده شد.

یافته‌ها: تفاوت  معناداری در توزیع ژنوتیپی پلی‌مورفیزم IL-8-251 بین ورزشکاران مستعد URTI و سالم دیده شد  (1درصد=P). ژنوتیپ‌های بیان پایین IL-8  (AA) فراوانی بیشتری در گروه مستعد بیماری در مقایسه با گروه سالم داشت  (81/46 درصد در برابر 55/7 درصد).

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد نقش تأثیر  تغییرهای ژنتیکی بر احتمال ابتلا به URTI در جمعیت ورزشکاری را نشان داد و پلی‌مورفیزم‌های تک نوکلئوتیدی  (SNPs) در ژن‌های IL-8-251 با پروفیل خطر تغییر یافته رابطه داشت. این مقادیر ممکن است در شناسایی افرادی که در زمان قرارگیری در معرض استرس جسمانی بالا، احتمال بروز عفونت بیشتری دارند، ارزش پیش‌بینی‌کننده داشته باشند.