سابقه و هدف: تولید آنزیمهای بتالاکتاماز وسیعالطیف، مهمترین عامل مقاومت به آنتیبیوتیکهای بتالاکتام در میان باکتریهای گرم منفی است.هدف از این تحقیق، تعیین الگوی حساسیت آنتیبیوتیکی سویههای پروتئوس جدا شده از عفونتهای مجاری ادراری در ایلام و بررسی وجود ژنهای blaTEM ,blaCTX-M در آنها بود.
روش بررسی: در این پژوهش تعداد 200 نمونه ادرار از بیماران مبتلا به عفونت مجاری ادراری که کشت آنها مثبت بود از مراکز درمانی ایلام جمعآوری وبه وسیله آزمایشهای روتین بیوشیمیایی و میکروبیولوژی شناسایی شدند. سپس الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی و میزان MIC سویههای پروتئوس جدا شده تعیین و از نظر وجود (فراوانی) ژنهای blaCTX-M و blaTEM مورد بررسی مولکولی قرار گرفتند.
یافتهها: از 200 نمونه مورد مطالعه، میزان 60درصد از خانمها و 40درصداز آقایان جدا شد. در این بررسی تعداد 25 سویه (5/12درصد) آلوده به پروتئوس بودند که بیشترین میزان آلودگی مربوط به محدوده سنی 21 تا30سال(40 درصد) بود. از 25 سویه پروتئوس جدا شده 18 سویه(72درصد) پروتئوس میرابیلیس، 6 سویه(24درصد) پروتئوس ولگاریس و یک سویه (4درصد) پروتئوس رتگری تشخیص داده شد. پس از تعیینMIC و الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی سویهها، با روش فنوتیپی 12 سویه(48درصد) مولد ESBL شناخته شدند که 12 سویه(48درصد) به سفتازیدیم، 10 سویه(40درصد) به سفوتاکسیم و 8 سویه(32درصد) به سیپروفلوکساسین مقاوم بودند، با روش تایید دیسک ترکیبی 10 سویه مولد ESBL بودند. نتایج بررسی مولکولی نشان داد که 10 سویه (40درصد) دارای ژن blaTEMو 8 سویه (32درصد) حاوی ژن blaCTX-M بودند.
نتیجهگیری: به نظر میرسد میزان مقاومت به سفالوسپورینهای نسل سوم در این سویهها زیاد وجای نگرانی دارد و انجام دقیق آزمایشهای آنتی بیوگرام قبل از تجویز آنتی بیوتیک در عفونتهای ناشی از ارگانیسمهای تولیدکننده ESBL یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |