پژوهش در پزشکی

چکیده

سابقه و هدف :در بین زیر کلاس های مختلف  IgG  در سرم انسان سالم ، IgG4کمترین مقدار را دارد. افزایش سطح سرمی IgG4 در پاسخ به تحریکات  آنتی ژنیک مزمن و التهاب گزارش شده است . بیماری های مرتبط با IgG4  موجب التهاب و ایجاد ضایعات پاتولوژیک بافتی شده و می تواند اندام های مختلفی را درگیر کند. هدف از نگارش این مقاله  مروری ، بررسی ویژگی های منحصر به فرد IgG4  انسانی و  آشنایی کلی با گروه جدیدی از بیماری های  ایمونولوژیک یعنی  IgG4-RD  است. ما در این مقاله به طور خاص  به بررسی  عملکرد IgG4 و پتانسیل درمانی آن در برابر تومور خواهیم پرداخت.

روش کار: جهت نگارش این مقاله مروری ما با استفاده واژه گان کلیدی IgG4 ، بیماری های مرتبط با  IgG4  و IgG4-RD به جستجو در پایگاه های اطلاعاتی   Pub Med , Google Scholar, Scopus and Science Direct   پرداختیم. در پایان 74 مقاله انگلیسی زبان که در آنها واژگان کلیدی مورد نظر بکار رفته بود انتخاب شدند.

نتیجه گیری و پیشنهادات:IgG4-RDجزء بیماری های نادر طبقه بندی می شود و تا به امروز میزان شیوع دقیق آن گزارش نشده است. در چند سال گذشته فرایندهای این  بیماری ها  توضیح داده شده اند ، اما تا شناخت کامل این بیماری ها  راه طولانی پیش روی دانشمندان است. چندیست که نقش  ایمنی هومورال ( آنتی بادی ها) در پاسخ علیه آنتی ژن های توموری مورد توجه دانشمندان جهان قرار گرفته است . شواهد پاتولوژیکی که از نمونه های بافت برخی  تومور ها همچون ملانوما  به دست آمده ، نشان دهنده ی ضایعات التهابی همراه با حضور آنتی بادی های  ضد تومور  است.IgG4 با خواص بیولوزیکی منحصر به فرد خود ،همچون توانایی تعویض بازو ها ، باعث محدودیت در ایجاد کمپلکس ایمنی و عملکرد ناکارآمد در کشندگی به واسطه ی آنتی بادی می شود.IgG4 به عنوان یک آنتی بادی مسدود کننده(Blocking antibody) نقش محافظتی  خود در آلرژی  را با مهار رهایی گرانول مست سل ها ایفا می کند. همچنین این آنتی بادی در ملانوما بدخیم نقش مخرب خود را با مهار پاسخ ایمنی ضد تومور (با جلوگیری از اتصال IgG1به سلول های توموری)  نشان می دهد.این یافته ها اهمیت و ضرورت درک بیشتر عملکرد IgG4 را برای ما روشن می سازد.