Biriaee A,  Dehghani F,  Farhadian N,  Golmohammadzadeh S,  Ebrahimi M,  Karimi M et al . Preparation and Evaluation the Effects of Microemulsion Containing Honey and Sesame Oil on Candidate Sepsis in Mouse.  Research in Medicine 2018; 42 (4) :189-195
URL: 
http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-1800-fa.html     
                     
                    
                    بی ریایی امیر،  دهقانی فرانک،  فرهادیان نفیسه،  گل محمدزاده شیوا،  ابراهیمی محمود،  کریمی محمد و همکاران.. بررسی تاثیر میکروامولسیون خوراکی روغن کنجد و عسل بر سپسیس
کاندیدیایی موش صحرایی.  پژوهش در پزشکی. 1397; 42 (4) :189-195
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-1800-fa.html
     
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    دانشگاه فردوسی مشهد ، na.farhadian@gmail.com
                    
                    
                    چکیده:       (5567 مشاهده)
                    
                    
                    سابقه و هدف: روغن کنجد دارای اثر درمانی برسپسیس کاندیدیایی است اما به دلیل ماهی بوده و میزان جذب و اثرگذاری این ترکیبهادر کاهش آلودگی بدن به قارچ پس از مصرف خوراکی چندان مطلوب نیست. هدف از انجام این مطالعه، تهیه روغن کنجد و عسل به فرم میکروامولسیون است. مواد و روشها: تحقیق به روش تجربی انجام گرفت. تویین80 به عنوان سورفکتانت و عسل در نقش کوسورفکتانت نوین با نسبتهای سورفکتانتی 1:2 ، 1:4 و 1:5 برای رسم نمودارهای شبه سه فازی انتخاب شده و تهیه میکروامولسیون با روش تیتراسیون انجام گرفت. برای بررسی کارایی درونتن نمونهها ، 12 رأس موش مدل C/Balb ماده انتخاب و در دو گروه6 تایی کنترل و مصرفکننده دارو )فرم میکروامولسیون روغن کنجد- عسل( دستهبندی شدند. یافتهها: تعیین خصوصیات فیزیکی- شیمیایی، میانگین اندازه ذرات نمونهها در محدوده 09/24-62/16 نانومتر، شاخص توزیع اندازه ذرات در محدوده 33/0-28/0 ، پتانسیل زتا در محدوده 3/10 -5/16 ،شاخص شکست نور در حدود 39/1 و ضریب هدایت الکتریکی در محدوده 279-249 میکروزیمنس تعیین شد. این نتایج به علت نزدیکی شاخص شکست نور نمونهها به شاخص شکست نور آب، باالبودن ضریب هدایت الکتریکی نمونهها و ریزبودن اندازه ذرات همراه با توزیع یکنواخت آنها حاکی از غالب بودن فاز آبی و در نتیجه شکلگیری میکروامولسیون روغن در آب بوده است. در بررسی پایداری نمونههای تهیه شده با گذشت زمان، پس از گذشت دو2 ماه، ناپایداری در نمونه تهیه شده با نسبت سورفکتانتی 1:2 به صورت کدر شدن مشاهده شد. به دلیل پایداری باالتر و نیز درصد روغن باالتر در نسبت 1:4 این نمونه برای بررسی کارایی درونتن انتخاب شد. نتیجهگیری: به نظر میرسد مصرف این امولسیون در میزان آلودگی به قارچ در کشت خون و افزایش ماکروفاژهای صفاقی در موشهای مصرفکننده موثر است. 
                    
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشی |
                    
                      
دریافت: 1396/6/14 | پذیرش: 1397/5/16 | انتشار: 1397/11/8
                    
 
                    
                    
                    
                    
                    
                    
                    
                    ارسال پیام به نویسنده مسئول