جلد 42، شماره 3 - ( 7-1397 )                   جلد 42 شماره 3 صفحات 166-160 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
ghahremani Piraghaj M, Hashemi S M, Soudi S, Ghanbarian H. Evaluation of activity of peritoneal macrophages in mouseC57BL/6 after phagocytosis of apoptosis of WJ MSC. Research in Medicine 2018; 42 (3) :160-166
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-1852-fa.html
قهرمانی پیرآغاج مریم، هاشمی سید محمود، صعودی سارا، قنبریان حسین. بررسی فعالیت ماکروفاژهای صفاقی موش C57BL/6 پس از فاگوسیتوز سلول‌های بنیادی مزانشیمی ژله وارتون آپوپتوز شده. پژوهش در پزشکی. 1397; 42 (3) :160-166

URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-1852-fa.html

بررسی فعالیت ماکروفاژهای صفاقی موش C57BL/6 پس از فاگوسیتوز سلول‌های بنیادی مزانشیمی ژله وارتون آپوپتوز شده
مریم قهرمانی پیرآغاج ، سید محمود هاشمی ، سارا صعودی ، حسین قنبریان
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، smmhashemh@sbmu.ac.ir
چکیده:   (4567 مشاهده)
سابقه و هدف: ماکروفاژها یکی از مهمترین سلولهای سیستم ایمنی هستند و بنابر محرکهای متفاوت می توانند به دو زیر گروه اصلی ماکروفاژهای کلاسیک یا التهابی (M1) و ماکروفاژهای آلترناتیو یا غیر التهابی (M2) تقسیم شوند. یکی از عواملی که باعث می شود ماکروفاژ به سمت M2 جهت گیری نماید،  فاگوسیتوز سلولهای آپوپتوز شده یا  همان افروسیتوز می باشد. فاگوسیتوز سلولهای بنیادی مزانشیمی که خودشان خاصیت ایمونومدولاتوری نیز دارند و اثر آن بر عملکرد ماکروفاژ می تواند در سلول درمانی حائز اهمیت بالایی باشد .
مواد و روشها : سلولهای بنیادی مزانشیمی[1](MSCs) حاصل از ژله وارتون جدا گردید  و با بررسی مارکرهای سطحی به روش فلوسایتومتری و همچنین تمایز به استخوان و چربی شناسایی شد. MSCs ها تکثیر شدند و در پاساژ دو برای القاء آپوپتوز تحت تاثیر نور UV  به مدت 30 دقیقه قرار گرفتند و به دنبال آن برای تکمیل روند آپوپتوز به مدت 2 ساعت انکوبه شدند. سپس این سلولها جدا شده و به نسبت 4 به 1 در مجاورت ماکروفاژ قرار گرفتند. بعد از ۴۸ ساعت تولید سایتوکاین های TNFα[2] و [3]IL10  به روش الایزا و تولید نیتریک اکساید به روش گریس  اندازه گیری شد. همچنین قدرت فاگوسیتوز ماکروفاژهای گروه های مختلف نیز از طریق فاگوسیتوز مخمر و تیموسیت های آپوپتوز شده اندازه گیری شد.
یافته ها : فاگوسیتوز سلولهای بنیادی مزانشیمی آپوپتوز شده  توسط ماکروفاژها موجب کاهش تولید سایتوکاین التهابیαTNF ، افزایش تولید سایتوکاین مهاری IL10 و کاهش تولید نیتریک اکساید نسبت به گروه کنترل می گردد. همچنین بعد از برداشت سلولهای بنیادی مزانشیمی آپوپتوز شده، قدرت فاگوسیتوز مخمر در این ماکروفاژها کاهش و قدرت فاگوسیتوز تیموسیت آپوپتوز شده افزایش می یابد.
 نتیجه گیری : فاگوسیتوز سلولهای بنیادی مزانشیمی  ژله وارتون  آپوپتوز شده موجب القاء فنوتایپ غیر التهابی  در ماکروفاژ می شود. بنابراین  در صورت تزریق سلول بنیادی مزانشیمی حتی اگرپس از تزریق در بدن دچار آپوپتوز نیز شود،  باز هم خاصیت ایمونومدولاتوری خود را خواهد داشت . 
 
[1] Mesenchymal Stem Cells
[2] transforming growth factor-alpha
[3] interleukin
واژه‌های کلیدی: ماکروفاژ، سلول بنیادی مزانشیمی ژله وارتون، افروسیتوز، فاگوسیتوز
متن کامل [PDF 974 kb]   (2577 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: ایمنی‌شناسی
دریافت: 1396/11/23 | پذیرش: 1397/5/3 | انتشار: 1397/7/9
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

Creative Commons License
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb