جلد 43، شماره 4 - ( 9-1398 )                   جلد 43 شماره 4 صفحات 203-198 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

movahedi Y, pakzad S, Leila M. The effect of EEG neuronal feedback on improving problem solving function in student. Research in Medicine 2019; 43 (4) :198-203
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-1889-fa.html
موحدی یزدان، پاکزاد سجاد، موزه کش لیلا. تاثیر پسخوراند عصبی EEG بر ارتقای عملکرد حل مساله در دانشجویان. پژوهش در پزشکی. 1398; 43 (4) :198-203

URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-1889-fa.html


دانشگاه هنر اسلامی تبریز ، yazdan.movahedi@gmail.com
چکیده:   (2425 مشاهده)
مقاهل ژپوهش
سابقه‌و هدف: رسیدن به عملکرد بهینه در حل مساله از مهمترین اهداف در آموزش پسخوراند عصبی EEG است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی پسخوراند
عصبی EEG بر ارتقای عملکرد حل مساله در دانشجویان انجام شد.
روش‌ها: طرح پژوهش حاضر تجربی با پیشآزمون-پس آزمون و گروه پالسیبو بود. برای بررسی این پژوهش از دستگاه پسخوراند عصبی EEG و آزمون برج لندن استفاده
شد. تعداد 30 نفر از داوطلبان به صورت در دسترس انتخاب شده و بعد از گرفتن رضایتنامه اخالقی به دو گروه 15 نفره آزمایش و پالسیبو تقسیم شدند. ابتدا آزمون حل
مساله به عنوان پیشآزمون از هر دو گروه بهعمل آمد. گروه آزمایش 20 جلسه آموزش پسخوراند عصبی EEG دریافت کردند و فیدبکی که دریافت میکردند واقعی و
وابسته به عملکرد آنها بود، اما گروه پالسیبو فیدبکی که دریافت میکردند تصادفی بود و وابسته به عملکرد آنها نبود. سپس بعد از پایان 20 جلسه دوباره آزمون حل مساله
به عنوان پسآزمون بهعمل آمد. برنامه آماری استفاده شده در این پژوهش نرمافزار SPSS نسخه 21 بود و برای سنجش عملکرد حل مساله از نرمافزار برج لندن استفاده شد.
یافته‌ها: آموزش پسخوراند عصبی EEG سبب ارتقای عملکرد حل مساله میشود که در سطح )001/0 P )<معنادار است. بین دو گروه در زمان تاخیر
]80/9=F ،005/0> P ،]زمان کل ]51/54=F ،001/0 >P ]زمان آزمایشی ]62/14=F ،001/0 >P ،]تعداد خطا ]27/18=F ،001/0 >P ]تفاوت معنادار مشاهده شد.
به عبارت دیگر آزمودنیهایی که پسخوراندهای دریافتی وابسته به عملکرد آنها بود، در نهایت عملکرد بهتری داشتند تا افرادی که عملکرد پسخوراندهای آنها تصادفی بود.
نتیجه‌گیری: بنظر می رسد با استفاده از پسخوراند عصبی میتوان امواج مغزی را در حالت بهینه نگه داشت.
متن کامل [PDF 431 kb]   (987 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: روان پزشکی
دریافت: 1397/4/4 | پذیرش: 1397/12/6 | انتشار: 1398/9/30

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

Creative Commons License
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine

Designed & Developed by : Yektaweb