چکیده:
سابقه و هدف: تمرینات ورزشی منظم با حجم متفاوت در سطح گلوکز خون نوسان ایجاد کرده، بیان ژن را تعدیل می کند
و هدف از این مطالعه
تعیین تاثیر تمرین تناوبی شدید (
HIIT) بر بیان ژنهای
MMP-2 ،
COL-III و عملکرد قلبی میوکارد موش های صحرایی مبتلا به دیابت نوع2 بود.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع تجربی است. بدین منظور 16 سر موش نر دیابتی به دو گروه 8 تایی
; تمرین تناوبی شدید (
HIIT) و کنترل (
C) تقسیم شدند . القاء دیابت به صورت پلت با رژیم غذایی پرچرب (30 درصد چربی و 25 درصد فروکتوز) به مدت 24 هفته انجام شد. پس از آخرین جلسه تمرین و ریکاوری بعد از آن، آزمودنیها قربانی و بطن چپ آن ها استخراج شد. جهت تعیین بیان ژن های
MMP-2 و
COL-III از روش PCR
Real time- و برای سنجش عملکرد قلبی از
M-mode اکوکاردیوگرافی استفاده شد. جهت مقایسه گروه ها از آزمون
t مستقل در سطح آلفای
05/0 استفاده شد.
یافته ها: بیان ژن های
MMP-2 و
COL-III در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل به ترتیب (001/0
P=) و (02/0
P=)کاهش معناداری را نشان دادند. وزن در هیچ یک از گروه ها تغییر معناداری نداشت. گلوکز، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل تغییر معناداری را نشان دادند. کسر تخلیه ای(
EF) و کسر کوتاه شدگی(
FS) به ترتیب (001/0
P=) و (01/0
P=) در گروه تمرین نسبت به
گروه کنترل افزایش معناداری داشتند.
نتیجه گیری: به نظر می رسد که احتمالا تمرین
HIIT می تواند با کاهش بیان ژن های
MMP-2 و
COL-III کاردیومیوپاتی دیابتی را کاهش داده و عملکرد قلب را بهبود بخشد.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
تربیت بدنی و علوم ورزشی ( فیزیولوژی ورزشی - بیومکانیک ورزشی ) دریافت: 1398/4/23 | پذیرش: 1398/8/14 | انتشار: 1399/3/31
ارسال پیام به نویسنده مسئول