جلد 24، شماره 2 - ( تابستان 1379 )
جلد 24 شماره 2 صفحات 146-141 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mahyar A. Evaluation of Shigellosis in Children During 2 Years. Research in Medicine 2000; 24 (2) :141-146
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-2209-fa.html
URL: http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/article-1-2209-fa.html
مهیار ابوالفضل. بررسی دو ساله شیگلوز در کودکان. پژوهش در پزشکی. 1379; 24 (2) :141-146
دانشیار کودکان، (بیمارستان کودکان قدس)، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، تهران، ایران.
چکیده: (3019 مشاهده)
زمینه: اسهال یکی از علل شایع بیماریزایی و مرگ و میر در کودکان می باشد. شیگلا از علل مهم اسهالهای باکتریائی و خونی کودکان است.
هدف: این مطالعه پژوهشی به منظور شناسایی وضعیت اپیدمیولوژیک کودکان مبتلا به شیگلوز بستری شده در تنها مرکز آموزشی - درمانی کودکان قدس شهرستان قزوین بین سالهای ۱۳۷۵-۷۶ انجام گرفت.
مواد و روشها: در این مطالعه پژوهشی تمام کودکانی که با تشخیص شیگلوز که در بیمارستان یادشده بستری شدند و در کشت مدفوع آنان شیگلا رشد کرده بود، مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات لازم از پرونده های بیماران استخراج شد. یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که از ۱۶۶ کودک مبتلا به شیگلوز ۸۵ نفر (۵۱/۲ درصد) مذکر و ۸۱ نفر ۴۸/۸درصد) آنان مونث بودند. بیشترین سن ابتلا در کودکان ۱-۴ ساله، ۶۵/۷ درصد بود. بیشترین شیوع بیماری در فصل تابستان و کمترین شیوع در فصل زمستان مشاهده شد. علائم بالینی به ترتیب شیوع شامل تب، ۹۱/۶ درصد؛ اسهال، ۸۹/۵ درصد؛ استفراغ، ۷۳/۵ درصد؛ تشنج، ۳۶/۸ درصد؛ و کم آبی ۱۵/۷ درصد بود. اسهال خونی در ۳۷ درصد موارد و اسهال آبکی در ۶۳ درصد بیماران دیده شد. اسمیر مدفوع غیر طبیعی در ۸۰/۱ درصد بیماران و باندیمی در ۵۸/۱ درصد موارد مشاهده شد. در آنتی بیو گرام انجام شده بیشترین حساسیت به اسید نالیدیکسیک ۹۸/۷ درصد وبیشترین مقاومت به آمپی سیلین ۹۱/۸ درصد وجود داشت.
نتیجه گیری: در بیماران گرفتار اسهال با علائم عمومی بایستی شیگلوز را مدنظر داشت. بیشترین حساسیت دارویی شیگلا به اسید نالیدیکسیک است.
هدف: این مطالعه پژوهشی به منظور شناسایی وضعیت اپیدمیولوژیک کودکان مبتلا به شیگلوز بستری شده در تنها مرکز آموزشی - درمانی کودکان قدس شهرستان قزوین بین سالهای ۱۳۷۵-۷۶ انجام گرفت.
مواد و روشها: در این مطالعه پژوهشی تمام کودکانی که با تشخیص شیگلوز که در بیمارستان یادشده بستری شدند و در کشت مدفوع آنان شیگلا رشد کرده بود، مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات لازم از پرونده های بیماران استخراج شد. یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که از ۱۶۶ کودک مبتلا به شیگلوز ۸۵ نفر (۵۱/۲ درصد) مذکر و ۸۱ نفر ۴۸/۸درصد) آنان مونث بودند. بیشترین سن ابتلا در کودکان ۱-۴ ساله، ۶۵/۷ درصد بود. بیشترین شیوع بیماری در فصل تابستان و کمترین شیوع در فصل زمستان مشاهده شد. علائم بالینی به ترتیب شیوع شامل تب، ۹۱/۶ درصد؛ اسهال، ۸۹/۵ درصد؛ استفراغ، ۷۳/۵ درصد؛ تشنج، ۳۶/۸ درصد؛ و کم آبی ۱۵/۷ درصد بود. اسهال خونی در ۳۷ درصد موارد و اسهال آبکی در ۶۳ درصد بیماران دیده شد. اسمیر مدفوع غیر طبیعی در ۸۰/۱ درصد بیماران و باندیمی در ۵۸/۱ درصد موارد مشاهده شد. در آنتی بیو گرام انجام شده بیشترین حساسیت به اسید نالیدیکسیک ۹۸/۷ درصد وبیشترین مقاومت به آمپی سیلین ۹۱/۸ درصد وجود داشت.
نتیجه گیری: در بیماران گرفتار اسهال با علائم عمومی بایستی شیگلوز را مدنظر داشت. بیشترین حساسیت دارویی شیگلا به اسید نالیدیکسیک است.
واژه‌های کلیدی: شیگلوز و اسهال خونی
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی )
دریافت: 1398/11/28 | پذیرش: 1398/11/28 | انتشار: 1398/11/28
دریافت: 1398/11/28 | پذیرش: 1398/11/28 | انتشار: 1398/11/28
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License | Research in Medicine
Designed & Developed by : Yektaweb