دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده: (1749 مشاهده)
اختلالات ناشی از کمبود ید یکی از مشکلات عمده بهداشتی درمانی کشور بوده، آموزش بهورزان برای تشخیص دقیق گواتر از اهداف برنامه پیشگیری کمیته کشوری IDD است، به منظور مقایسه روش های تشخیص گواتر توسط بهورزان بر آن شدیم تا با دو روش تشخیص گواتر را به بهورزان آموزش دهیم: روش I، تشخیص گواتر در وضعیت طبیعی گردن (گواتر درجه ۲ و ۳) و روش II تشخیص گواتر در وضعیت سر به عقب (گواتر Ib، ۲ و ۳). سپس روش ارجح را تعیین کرده، با گنجاندن آن در برنامه های آموزشی بهورزان گامی در تداوم برنامه پیشگیری IDD برداریم. بدین منظور ۱۵۴۱ دانش آموز دختر و پسر ۸-۱۰ ساله در ۲۹ مرکز بهداشتی درمانی روستایی قزوین و ۱۵۳۲ دانش آموز دختر و پسر ۸-۱۰ ساله در ۳۰ مرکز بهداشتی درمانی روستایی ابهر به ترتیب به روش او II توسط بهورزان، از نظر گواتر درجه بندی شدند و مجددا" دو هفته بعد همین دانش آموزان را متخصص غدد معاینه کرد و درجه بندی گواتر انجام شد و نتایج با هم مقایسه شدند. نتیجه آنکه روش II تشخیص گواتر توسط بهورزان شامل تشخیم گواتر در وضعیت سر به عقب با حساسیت تشخیصی ۶۹/۳ درصد و ارزش پیش بینی مثبت ۳/ ۷۶ درصد و کار آبی کلی ۶۱ درصد در مقایسه با روش I تشخیص گواتر توسط بهورزان شامل تشخیص گواتر در وضعیت طبیعی گردن با حساسیت تشخیصی ۴۲ درصد و ارزش پیش بینی مثبت (Positive predictive value) ۵۱/۸ رصد و کارآیی کلی (Efficiency) ۵۸/۷ درصد، روش ترجیحی تشخیص گواتر توسط بهورزان است. با توجه به نتیجه به دست آمده پیشنهاد می شود که روش II برای درجه بندی گواتر در برنامه آموزشی بهورزان گنجانده شود.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی ) دریافت: 1398/11/29 | پذیرش: 1398/11/29 | انتشار: 1398/11/29