پژوهش در پزشکی

سابقه و هدف: بسیاری از بیماران در سیر بیماری و انجام پیوند دچار مشکلات روانشناختی می شوند که نیازمند مشاوره روانپزشکی و یا روانشناسی خواهند بود. مطالعه حاضر به بررسی آسیب دیدگی روانی بیماران پیوند کلیه قبل و بعد از عمل پرداخته است.

مواد و روشها: داده های این پژوهش توصیفی – مقطعی از 45 بیمار در زمانهای قبل و بعد از عمل و بااستفاده از پرسشنامه سلامت عمومی و مصاحبه ساختار یافته بالینی بر اساس معیارهای تشخیصی DSM-IV در فاصله زمانی شهریور 1377 تا مرداد 1378 جمع آوری گردید.

یافته ها: میزان درصد افرادی که دارای اضطراب، افسردگی و کاهش میل جنسی بودن قبل از عمل به ترتیب 4/44%، 9/48% و 8/44% بود که بعد عمل 6/35% افراد از اضطراب (5%

p) و 2/27% آنها از کاهش میل جنسی (5%>p) رنج می بردند. 18 نفر قبل از عمل دچار اختلال افسرده خوئی بودند که بعد از عمل تعداد آنه به 4 نفر (9/8%) رسید (1%>p). دونفر(44%) علائم افسردگی ماژور، دونفر (44%) دچار اختلال عضوی مغز، دونفر(44%) دارای افکار خودکشی و 9 نفر (20%) دارای ملاکهای تشخیصی اختلال انطباقی بودند که بعد از عمل بهبود یافته اند.

نتیجه گیری و توصیه ها: نتایج حاصل از پرسشنامه سلامت عمومی بهبودی قابل ملاحظه ای در افسردگی، عملکرد اجتماعی، علائم جسمانی و سلامت کلی روانی را نشان می دهد ولی بهبودی در وضعیت اضطراب بیماران تفاوت معنی داری را نشان نداد.