دانشیار کودکان دانشگاه علوم پزشکی شیراز،تهران،ایران. 
                    
                    
                    چکیده:       (4204 مشاهده)
                    
                    
                    برای تعیین علل کوتاهی قد دختران ۱۱ تا ۱۴ ساله شیرازی ۲۰۰۰ دختر در سال تحصیلی ۷۴-۱۳۷۳  از مدارس راهنمایی از نواحی چهارگانه شهرستان شیراز انتخاب شدند و از نظر قد مورد بررسی قرار گرفتند. از این تعداد ۱۷۴ نفر (۸/۷ درصد) بیشتر از دو انحراف استاندارد از متوسط قد پایین تر بودند، این دختران تحت بررسی بالینی و آزمایشگاهی قرار گرفتند و طی ۱۲ تا ۱۸ ماه پیگیری شدند.
قد والدین این کودکان نیز توسط پژوهشگر اندازه گیری می شد. از ۱۷۴ دختر، ۱۰۴ نفر (۶۰ درصد) کوتاه قدی خانوادگی و ۳۶ نفر (۳۵ درصد) کوتاه قدی سرشتی داشتند. ۵/۱۷ درصد افراد مبتلا به بیماری زمینهای عمومی (سیستمیک) بودند که ۲/۸۷ درصد دچار اختلالات هورمونی (۳ نفر هیپوتیروئیدی و ۲ نفر کمبود ترشح هورمون رشد) و ۲/۲۹ درصد بیماریهای سیستمیک غیر آندوکربنی داشتند. متوسط قد پدران و مادران در نوع کوتاه قدی خانوادگی به ترتیب  ۶/۵ ± ۱۶۱ و  ۴/۷ ± ۱۵۰ سانتیمتر بود. متوسط قد والدین در کوتاه قدی سرشتی به مراتب بالاتر از کوتاه قدی خانوادگی (قد پدران ۵/۲ ± ۱۶۹/۲ و قد مادران ۴/۸  ± ۵۸/۳  سانتیمتر) بود(۰/۰۵>P). 
سن نمو پستانها در مبتلایان به کوتاه قدی فامیلی۱/۱  ± ۱۰/۸ و در کوتاه قدی سرشتی ۰/۵۰± ۱۲/۸ سال بود. سن بروز موهای ناحیه زهار نیز در کوتاه قدی سرشتی بیشتر از کوتاه قدی خانوادگی بود (۰/۷۵± ۱۳/۲و ۰/۵± ۱۱/۵).
در پایان مطالعه قاعدگی ۹۳ درصد مبتلایان به کوتاه قدی فامیلی و در ۳۳ درصد مبتلایان به کوتاه قدی سرشتی قاعدگی آغاز شده بود. سن متوسط شروع قاعدگی در گروه فامیلی و سرشتی به ترتیب (۰/۷۸± ۱۲/۵۵ و ۰/۵۵± ۱۳/۵) سال (میانگین ±یک انحراف معیار) بود .
 
 
 
                     
                    
                    
                     
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشی |
                    موضوع مقاله: 
                    
بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی )  دریافت: 1398/11/29 | پذیرش: 1398/11/29 | انتشار: 1398/11/29