پژوهش در پزشکی

سابقه وهدف : در مطالعات مختلف اثرات مثبت تنش زدایی در افراد مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک به اثبات رسیده است.

مواد و روشها : بمنظور بررسی اثرات روش تنش زدایی تریجی تعدیل یافته جکوبسن در افراد مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک، 14 دانش آموز مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک از بین 43 دانش آموز مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک مدرسه استثنایی توان خواهان تهران انتخاب شدند. این دانش آموزان واجد نگهداری ذهنی طول و سطح بودند سپس تست مهارت دستی استرومبرگ در مورد آنها اجرا شد و پس از آن آزمودنی‌ها همتاسازی شدند و بطور تصادفی به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم شدند. در گروه آزمایش تمرین های تنش زدایی بمدت 32 جلسه (حدود دو ماه) انجام شد در حالی که گروه شاهد از انجام این تمرین‌ها محروم بودند. سپس تست مهارت دستی استرومبرگ مجدداً در هر گروه اجرا شد.

یافته‌ها : مقایسه تفاوت بین میانگین های دو گروه پس از آزمون مجدد نشان داد که دقت و سرعت عمل آزمودنیهای گروه آزمایش نسبت به گروه شاهد بطور معنی داری افزایش یافته است. گزارشهای ارائه شده توسط آزمودنیها، معلمان، والدین و مشاهدات بالینی نیز حاکی از اثرات مفید تمرینهای تنش زدائی در افراد مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک بودند.

نتیجه گیری و توصیه‌ها : با توجه به اثرات مثبت تنش زدایی در افراد مبتلا به فلج اسپاستیک پیشنهاد می شود در مؤسساتی که به چنین افرادی خدمات درمانی ارائه میدهند، از این روش به عنوان یک روش درمانی مناسب سود جویند.