دانشگاه تربیت مدرس، گروه روانشناسی دانشکده علوم انسانی،تهران،ایران.
چکیده: (1570 مشاهده)
در چند دهه اخیر مساله ارتباط بین الگوی رفتاری تیپ A و افزایش خطر ابتلا به اختلالهای کرونری قلب، توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب کرده است. براساس تبیین های نظری فعالیت بیش از حد سیستم سمپاتیک و پاسخهای قلبی - عروقی شدت پیدا کرده، در افراد تیپA منجر به فزونی خطر ابتلا به این اختلالات می شود. گفتنی است که پژوهشها به نتایج یکسانی دست نیافته اند
پژوهش حاضر برای تبیین یافته های ضد و نقیض این گستره، به بررسی نقش هیجان خواهی به عنوان یک متغیر تعدیل کننده در رابطه بین الگوی رفتاری تیپ A و فعالیت تشدید بافته قلبی - عروقی پرداخته است. در این بررسی، ۸۰ دانشجوی مذکر تیپ A در چهار گروه مورد مطالعه قرار گرفتند که یک گروه آنان دارای هیجان خواهی بالا و گروه دیگر دارای هیجان خواهی پایین بودند. برای نیمی از افراد مورد آزمایش هر گروه، موقعیت موفقیت و برای تیم دیگر وضعیت شکست به عنوان وضعیت آزمایشی فراهم شد. میزان ضربان قلب، فشار خون سیستولیک و دیاستولیک افراد مورد آزمایش در مرحله قبل و بعد از مواجهه با وضعیت اندازه گیری شد. نتایج حاکی از آن بود که میزان تغییرات ضربان قلب و فشار خون سیستولیک و دیاستولیک افراد دارای هیجان خواهی پایین در هر دو موقعیت بیشتر از این میزانها در افراد دارای هیجان خواهی بالا بود. همچنین در افراد دارای هیجان خواهی پایین موقعیت شکست بیشتر از وضعیت موفقیت باعث پاسخهای تشکیل یافته قلبی - عروقی شد. در مجموع، بافته ها بر نقش محافظت کننده هیجان خواهی در افراد تیپ A دلالت می کند.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی ) دریافت: 1398/12/12 | پذیرش: 1398/12/12 | انتشار: 1398/12/12