اعضای هیات علمی گروه آناتومی دانشکده پزشکی (دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی)،تهران،ایران.
چکیده: (1830 مشاهده)
در این مقاله برخی امکانات مرفولوژیک شرح داده می شود که کاربرد آنها نه تنها امکان نشان دادن مسیرهای انتقال دهنده عصبی (نوروترانسمیتری) در سیستم عصبی را میسر می سازد، بلکه می توان به فیزیولوژی و کار این مواد در سیستم عصبی دست یافت. هیستوشیمی آنزیمی از روشهای هیستوشیمیایی است که با رنگ آمیزی بافت عصبی، به منظور نشاندادن وجود آنزیم در بافت عصبی به کار می رود. ایمونوسیتوهیستوشیمی (Immunocyto – histochemistry)با به کار بردن پادتن به دست آمده در مقابل نوروترانسمیترها و پیتیدها، امکان نشان دادن آنها در یک ساختمان از سیستم عصبی و یا حتی در سطح سلول را داریم ، هیبریداسیون درون بافتی (In situ hybridization) پیشرفتهای اخیر در بیولوژی ملکولی به شناخت و جدا کردن ژنهائی که برای ساختن نوروترانسمیترها کدگذاری می شوند، انجامید. برای تشخیص گیرنده های نوروترانسمیترها در بافت عصبی از لیگاندهای رادیواکتیو استفاده می شود. و بالاخره می توان با ترکیب روشهای فوق و متدهای دیگر محتویات نورو شیمیائی و گیرنده های آنها در رابطه با mRNA نورونها - که برای ساختن آنها بکار می رود - را نشان داد. اگرچه هر یک از این روشهای نوین محدودیتهای خاص خود را دارند ولی کاربرد آنها امکان درک سیتو فیزیولوژی نورونها را در ارتباط با محتویات شیمیائی درون سلولی در وضعیت طبیعی و یا پاتولوژیک امکانپذیر می سازد.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
بین رشته ای ( مدیریت آموزشی، تحقیقات آموزشی، آموزش پزشکی ) دریافت: 1398/12/12 | پذیرش: 1398/12/12 | انتشار: 1398/12/12